Rozbieramy na czynniki pierwsze ludzkie emocje, lęki i motywacje, by lepiej zrozumieć, jak kształtują naszą codzienność, politykę i konflikty społeczne.
Uznajemy ludzi za wystarczająco inteligentnych, aby zrozumieli skład na opakowaniu napoju czy parametry techniczne telefonu, ale bronimy ich przed rzekomym nadmiarem wiedzy o psychoterapii.
Dzieci nie tylko symbolizują inność, one są inne. Kinga Dunin czyta „Złoty latawiec” Dezső Kosztolányiego i „Świetlistą republikę” Andrésa Barby.
Nie jest prawdą, że nie ma dowodów na skuteczność psychoterapii psychodynamicznej. Nie jest też prawdziwy pogląd o jej niskiej skuteczności.
Polskie Towarzystwo Psychologiczne odpowiada na krytykę psychoterapii w artykułach dra Tomasza Witkowskiego.
Dostrzegasz kuriozalność takiego wynalazku jak elektryczny głaskacz kota. Dlaczego więc nie dostrzegasz niektórych absurdów w psychoterapii? Odpowiedź jest dość brutalna.
Osią mojej tożsamości nie jest to, że jestem łysa, ani to, że jestem kobietą. Osią jest to, że piszę, że maluję. Rozmowa z Zuzanną Bartoszek, poetką, artystką, jedną z bohaterek książki „Alopecjanki. Historie łysych kobiet”.
Odpowiedzialność za planetę przeniesiona na pojedynczych ludzi brzmi jak przedsionek piekła.
Nakaz spędzania wielu dni w zamknięciu trudno mi racjonalnie uzasadnić. Brak kontaktów jest najbardziej dojmujący. Wynika z niego realne cierpienie. Rozmowa z Cezarym Żechowskim, specjalistą psychiatrii dziecięcej.
Jak to się stało, że zdehumanizowaliśmy dzieci tak bardzo, że nie wahamy się traktować je jak więźniów?
Jeśli stać cię na koszulkę za 1500 złotych, szpilki za 5 tysięcy albo audiofilskie kable za ćwierć miliona, to z pewnością stać cię również na płacenie wysokich podatków.
Wspieraj 
Wspieraj 
Wydawnictwo 
Zaloguj się 
