Ile warta jest praca łódzkich kobiet? Panel dyskusyjny w ramach projektu "Kobieta z marmuru" Galerii Manhattan.
2 października, środa, g. 18.00, Świetlica KP w Łodzi, Piotrkowska 101
Udział wezmą: Iza Desperak, Kamila Żyto, Adam Ostolski. Prowadzenie: Hanna Gill-Piątek.
Kult pracy fizycznej przeminął wraz z epoką komunistyczną. Nie znaczy to, że znikła konieczność i potrzeba takiej pracy. Jest ona jednak dużo mniej doceniana. Bohaterowie pracy fizycznej są jednak wśród nas – taksówkarze czy kasjerki to przecież pracownicy fizyczni – pracujący często po kilkanaście godzin dziennie bez stałych umów czy świadczeń.
Dziś jednak ciężkość przeniosła się z pracy fizycznej na pracę wirtualną. Ludzie sukcesu to częściej tacy, którzy odnieśli sukces wytwarzający wartości wirtualne. Można odnaleźć analogię między kilkunastogodzinnym staniem przy taśmie, a nieustannym byciem on-line. Środowisko pracy się rozmywa, zlewa się ze środowiskiem domowym. Praca wirtualna zawłaszcza przestrzeń intymną zlewając się z nią. W ten sposób praca jest nieustannie obecna w życiu.
Codzienny heroizm fizycznej mrówczej pracy często pozostaje niedostrzegany, podczas gdy nawet mechaniczna praca wirtualna przynosi iluzje sukcesu.
Kim jest obecna klasa pracująca? Kto zamieszkuje nowe bloki, czy ekskluzywne lofty stworzone w dawnych fabryk robotniczych? Czy nie jest to klasa robotnicza nowej generacji, która pracuje po kilkanaście godzin dziennie?
System komunistyczny wchłaniał jednostkę. Obecny system ekonomiczny, podkreślając silny indywidualizm, którym Polacy jeszcze się nie nasycili (poza pewnymi grupami społecznymi), kładzie nacisk na to, że sukces można osiągnąć dzięki indywidualnym wysiłkom. Jakie mogą być przyszłe alternatywy? W jaki sposób budować świadomość grupową (w odróżnieniu od świadomości masowej) – sytuację, w której samoświadoma jednostka identyfikuje się z grupą i pracuje/podejmuje działania dla wspólnego dobra.
„Kobieta z marmuru” to kolejny projekt Galerii Manhattan inspirowany historią Łodzi, jej tożsamością i aktualną sytuacją. Tym razem artystycznej refleksji poddany został problem wartości ludzkiej pracy. Punktem wyjścia było przywołanie etosu robotniczego, współtworzonego przez łódzkie kobiety. Projekt prowokuje również pytania o współczesnych bohaterów, dla których praca jest nadrzędna wartością, oraz o etos pracy dziś. Dyskusja w Świetlicy Krytyki Politycznej jest zainspirowana postacią PRL-owskiej łódzkiej przodowniczniczki pracy – Wandy Gościmińskiej.
Artyści i artystki biorący udział w projekcie: grupa Artkontrola, Agata Bielska, Ewa Bloom-Kwiatkowska, Pola Dwurnik, Bartek Jarmoliński, Aleksandra Kubiak, Kamil Kuskowski, Artur Malewski, Daniel Rumiancew, Krzysztof Zieliński.
Kuratorki: Krystyna Potocka-Suwalska, Paulina Jeziorek
