Miasto

Polityczność przestrzeni filmowej | Gender: Lizzie Borden „Born in Flames”

Pokaz filmu w ramach seminarium Uniwersytetu Krytycznego

Uniwersytet Krytyczny | W stronę teorii 'doorsien’: polityczność przestrzeni filmowej | Gender: Lizzie Borden „Born in Flames” 

Prowadzenie: Antoni Michnik

4 maja, środa, godz. 18.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Na najbliższym spotkaniu zradykalizujemy wątki poruszone ostatnio.
„Born in Flames” to klasyka filmu feministycznego, LGBT, a także lewicowego aktywizmu. To paramokumentalna wizja historii, w której lata 60. doprowadziły w Ameryce do próby budowy państwa socjalistycznego. Jest to opowieść o ciągłej walce o emancypację, a także o tym, że prywatne jest polityczne.
W kontekście filmu przyjrzymy się temu, co może oznaczać przestrzeń emancypacji, a także ugenderowieniu przestrzeni późnej nowoczesności. Zastanowimy się także nad tym, jakie znaczenie dla relacji prywatne-publiczne miało kino dokumentalne oraz jego wizualne kody. Zaczniemy również domykać wątki poruszane podczas całego cyklu i umieścimy film Borden w szerszym kontekście wcześniejszych rozważań.
_________

Cykl wykładów i projekcji opowiadający o politycznych znaczeniach przestrzeni filmowej poprzez XVII-wieczne niderlandzkie malarstwo oraz jego teorię. Dlaczego właśnie malarstwo holenderskie XVII wieku? Ponieważ był to czas narodzin globalnego kapitalizmu, ponieważ nowożytna wizualność cały czas na nas oddziałuje, ponieważ żyjemy w czasach neobaroku, ponieważ w Niderlandach powstały wtedy podwaliny nowoczesnej sfery i przestrzeni publicznej. Ponieważ pytania, które stawiają dzisiaj tamte sztuki wizualne, pozwalają inaczej spojrzeć na współczesność.

W drugim semestrze zajmiemy się przede wszystkim wykorzystaniami filmowych rozwiązań przestrzennych do krytyki współczesności. Oczywiście można powiedzieć, że w utajony sposób zajmowaliśmy się tym już przez cały pierwszy semestr, jednak teraz zmienimy nieco ogniskową naszego spojrzenia.

Będziemy analizować przestrzenie filmowe przede wszystkim z perspektywy porażek „nowoczesności” i „ponowoczesności”, czy raczej wiązanych z nimi nadziei. Będziemy więc mówić o (po)nowoczesnych iluzjach / złudzeniach, które ujawniają się poprzez konkretne rozwiązania przestrzenne zastosowane przez konkretnych twórców. Perspektywa kultury wizualnej XVII wieku będzie jednak regularnie powracać jako kontekst/punkt odniesienia.

Cykl składa się z odbywających się na przemian wykładów oraz projekcji filmów poprzedzonych wstępnymi referatami.

Antoni Michnik – absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, historyk kultury, performer. Członek założyciel researchersko-performatywnej Grupy ETC oraz Zespołu Badań Praktyk Późnej Nowoczesności przy IKP UW. Od jesieni 2013 w redakcji „Glissanda”. Publikował między innymi w „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach“, „Zeszytach Literackich”, „Kulturze Popularnej” , „Przeglądzie Humanistycznym”. Współredaktor książki Grupy ETC Fluxus w trzech aktach. Narracje – estetyki – geografie.
________

Kolejne spotkania cyklu:
18.05: WYKŁAD | Iluzja transparencji: miedzy „Autorem Widmo” a „Limits of Control”
1.06: FILM | Powtórzenie: Peter Greenaway „Four American Composers – Meredith Monk, Phillip Glass”

Pozostałe seminaria Uniwersytetu Krytycznego w semestrze wiosennym.

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2014-2016” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

UM

 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij