Kraj

Dla Polaków ważniejszy jest klimat niż wzrost gospodarczy

strajk klimatyczny

Dotychczas globalne ocieplenie traktowaliśmy jako problem odległy od polskiego podwórka, a więc i mniej pilny. To się zmieniło.

Polaków nie trzeba już przekonywać, że zmiany klimatu to poważne wyzwanie i jeszcze większe zagrożenie, jeśli pilnie nie podejmiemy działań na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych. Najnowszy międzynarodowy sondaż pokazuje, że zdecydowana większość mieszkańców Polski ma świadomość kryzysu i tego, że dotyczy ich on bezpośrednio.

Jestem Greta, mam 16 lat i chcę, żebyście wpadli w panikę

Świat stoi w obliczu kryzysu, a zmiany klimatyczne staną się niezwykle niebezpieczne – z takim stwierdzeniem zgadza się 83 proc. badanych w Polsce, w tym 55 proc. „zdecydowanie” i 28 proc. „częściowo”. Taki sam odsetek dostrzega wpływ zmian na występowanie ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak tegoroczna susza w Polsce. 81 proc. uznaje zmiany za bezpośrednie zagrożenie dla zwykłych ludzi.

Kryzys klimatyczny i degradacja środowiska uznawane są za najważniejsze problemy współczesnego świata, przed terroryzmem i migracjami, które były wskazywane na pierwszym miejscu jeszcze dwa lata temu w badaniu „Polityki”.

Czas się kończy

Badanie przeprowadzone w ośmiu krajach na zlecenie brytyjskiej organizacji Hope not Hate przynosi więcej ciekawych informacji. 64 proc. respondentów w Polsce zgadza się ze stwierdzeniem: „Kończy się czas, aby ocalić planetę”. Niewielu ludzi uważa, że ich rząd robi wystarczająco dużo – w Polsce odsetek ten wynosi tylko 18 proc. Ponad połowa, 56 proc., uważa, że należy zaprzestać wydobywania i spalania węgla, gazu i ropy naftowej.

Rosnąca świadomość zagrożeń przekłada się na gotowość adekwatnego działania – 80 proc. badanych uznaje, że zatrzymanie globalnego ocieplenia wymagać będzie poświęceń, dla 68 proc. ochrona środowiska jest ważniejsza niż wzrost gospodarczy, a tylko 23 proc. twierdzi, że zmiana klimatyczna nie jest poważnym zagrożeniem i są pilniejsze problemy.

Nie ma darmowych obiadów, czyli co trzeba wiedzieć o śladzie węglowym [wyjaśniamy]

Gotowi na klimatyczną politykę

Duża grupa Polaków chce głosować na proklimatycznych kandydatów. 50 proc. respondentów deklaruje, że byłaby bardziej skłonna do głosowania na kandydata, który zobowiązałby się do obniżenia emisji gazów cieplarnianych w Polsce do zera. Zaledwie 9 proc. byłoby mniej skłonne do głosowania na kandydata, który złożyłby taką deklarację.

Wyniki tego sondażu wyraźnie pokazują, że nastąpił przełom – owszem, świadomość kryzysu klimatycznego rosła w ostatnich latach, co potwierdzały sondaże CBOS i badania prowadzone m.in. przez Adriana Wójcika, psychologa społecznego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Dotychczas jednak globalne ocieplenie traktowaliśmy jako problem odległy od polskiego podwórka, a więc i mniej pilny. Najnowsze badanie pokazuje, że dziś już nie mamy wątpliwości, że również w Polsce doświadczamy skutków kryzysu i dotyczy on wszystkich ludzi.

Walka z katastrofą klimatyczną wymaga naruszenia podstaw kapitalizmu [podcast]

Negacjonistyczne skamieliny

Zabawnie wobec tych wyników wyglądają kampanie mediów prawicowych, które z uporem maniaka odgrzewają stare kotlety negacjonizmu klimatycznego. Przy takim rozminięciu się z oczekiwaniami społecznymi trudno się dziwić, że to właśnie prawicowe tytuły mają największe spadki nakładów.

Niestety nie spada w podobnym tempie poparcie dla PiS, partii także prowadzącej antyklimatyczną i antyekologiczną politykę. Ale zawiłości relacji między świadomością ekologiczną i poglądami politycznymi doskonale wyjaśnia wspomniany Adrian Wójcik w wywiadzie opublikowanym w „Polityce” w nowej sekcji „Oko na Eko”.

„Zdrowy rozsądek” negacjonistów klimatycznych

*
Tekst ukazał się pierwotnie na blogu autora Antymatrix

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Edwin Bendyk
Edwin Bendyk
Dziennikarz, publicysta, pisarz
Dziennikarz, publicysta, pisarz. Pracuje w tygodniku "Polityka". Autor książek „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009) oraz „Bunt Sieci” (2012). W 2014 r. opublikował wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim książkę „Jak żyć w świecie, który oszalał”. Na Uniwersytecie Warszawskim prowadzi w ramach DELab Laboratorium Miasta Przyszłości. Wykłada w Collegium Civitas, gdzie kieruje Ośrodkiem badań nad Przyszłością. W Centrum Nauk Społecznych PAN prowadzi seminarium o nowych mediach. Członek Polskiego PEN Clubu.
Zamknij