Z podlaskiej perspektywy życzylibyśmy sobie narodowego państwa białoruskiego, ale takiego, które nie będzie wzorem dzisiejszej Polski budować konfliktogennych mitologii narodowych.

Nikt tak naprawdę nie wie, czym rosyjska szczepionka jest i jak powstała. Nie ma pewności, czy jest bezpieczna i czy spowodowane przez nią skutki uboczne nie będą groźniejsze niż sam COVID-19.

Większość Białorusinów chce pożegnać Łukaszenkę i nawet jeśli jakimś ostatnim wysiłkiem uda mu się władzę utrzymać, to będzie to jego ostatnia kadencja. Z Białorusi pisze Paulina Siegień.

Mimo rekordowej od początku epidemii liczby zachorowań w Polsce strach przed nią właściwie zniknął. Tłumy na plażach, tłumy na szlakach w Tatrach i wielogodzinne kolejki do wyciągu na Śnieżkę.

Pytania o rosyjskie wpływy w Białorusi najczęściej padają… z Polski. Rozmowa z dziennikarką Hanną Liubakovą.

Nie miałem nawet wątpliwości, że jest bardzo wielu ludzi, którzy pracują w strukturach państwowych, ale nie popierają reżimu Łukaszenki.

Ludzie bronią „swojego” gubernatora, bo są wkurzeni na arogancję Moskwy. Ten konflikt to usterka w rosyjskim systemie władzy.

Mówią, żeby Łukaszenkę zastąpił ktokolwiek, choćby czort łysy.

Za sposobem interpretacji danych zaprezentowanym w artykule „Gazety Wyborczej” kryje się szczególna geograficzno-społeczna wyobraźnia, która nosi cechy kolonialne.

Za rozwojem mobilności, środków transportu i sieci połączeń nie nadążyła nasza kulturowa wyobraźnia, która wciąż w bardzo konserwatywny sposób wyznacza granice wspólnoty.