Przy okazji premiery filmu „Hiacynt” Piotra Domalewskiego przypominamy fragment książki Krzysztofa Tomasika „Gejerel. Mniejszości seksualne w PRL-u”.
Poznajcie prawdę, a prawda was wyzwoli
Ukazała się właśnie nowa pozycja w naszej, jak ją nazywamy w wydawnictwie, serii z koloratką. Podcast Venduli Czabak i Krzysztofa Tomasika.
Wakacyjne tytuły z lewicowym zacięciem
Wydawnictwo Krytyki Politycznej poleca wakacyjne lektury. Dobre książki, idealne do koszyka.
Nie tylko geje i lesbijki z bohemy. O bogactwie queerowego świata w książkach Krytyki Politycznej
Wydane po raz pierwszy w 2008 roku Homobiografie Krzysztofa Tomasika przełamywały naiwną narrację i pomijanie kwestii homoseksualności w biografiach wielkich …
„Szczerość rozdaje wszystkim, garściami”. Żegnamy Kim Lee
Fragmentem opowiadania „Butterfly” Kai Malanowskiej z tomu „Imigracje” z ogromnym smutkiem żegnamy Kim Lee, ważną postać polskiego ruchu LGBT i przyjaciółkę Krytyki Politycznej.
LGBT+
Ważna, bo lesbijka
Gdyby Zofia Sadowska nie istniała, należałoby ją wymyślić. To postać na wagę złota, szczególnie w kraju praktycznie bez historii kobiecej homoseksualności.
#FragmentWCzasachZarazy
Epidemia w Szczecinie [fragment książki „Gejerel”]
Lata 80. także miały swoją epidemię. Fragment książki Krzysztofa Tomasika „Gejerel”.
Książki
Krzysztof Tomasik poleca anegdoty na kwarantannę
Poproszony o krótkie recenzje swoich ulubionych książek KP odmówił. Przygotował za to coś innego.
Książka
Gerard Wilk – roztańczony wulkan seksu
„Tancerz” – taki podtytuł nosi książka o Gerardzie Wilku. W PRL-u nie było drugiego takiego zawodu, w którym niemal jawnie można było być homoseksualistą.
Teatr
Czy Rodziewiczówna może być seksi?
Czy ostatnim pokoleniem, które czytało Marię Rodziewczównę, były nasze babki? I dla kogo ta twórczość może być ważna? Krzysztof Tomasik ogląda „Między ustami a brzegiem pucharu” w Teatrze Zagłębia.
Herstoria
Konopnicka + Dulębianka = WNM
W ostatnich latach Konopnicka stała się ikoną społeczności LGBT. Pasuje do tej roli jak mało kto.
Biografie kobiet
I wieszczka, i lesbijka
Marię Konopnicką możemy wciąż trzymać na cokole, ale możemy też pozwolić jej z niego zejść. Czego chciała ona sama nigdy nie miało wielkiego znaczenia, ani dla jej rodziny, ani narodowców śpiewających „Rotę”.
