Ostre cięcie. Jak niszczono polską kolej

Fascynująca opowieść o tym, że kolej u nas jest jak w Europie, tylko odwrotnie. Tam obowiązuje hasło TIRY NA TORY, u nas (rozbierane na złom) TORY NA TIRY. Tam buduje się nowe linie dużych prędkości, u nas przez ostatnie 30 lat PKP nie zbudowały ani jednej nowej linii, za to zlikwidowano więcej kilometrów linii kolejowych niż wybudowano nowych dróg i autostrad. Na zachodzie kupuje się nowy tabor w setkach sztuk, a nasz narodowy przewoźnik przez trzy dekady kupił… 60 pociągów i zezłomował kilka tysięcy wagonów. Tam bije się rekordy prędkości, u nas po wydaniu miliardów na modernizację linii cieszymy się, jeśli czas przejazdu zbliży się do przedwojennego z ery parowozów. Kolej oddana została różnej maści „bankomatom” albo „kulejarzom”, dla których transport kolejowy to obciach i z pasażerów wystarczy Pani Dotacja, bo inni to kłopot. Ta książka to elementarz wiedzy o tym, jak nie należy robić kolei dla ludzi.

Kończę czytać tę książkę w TLK Pobrzeże, spóźnił się 29 minut. Mam bilet bez gwarancji miejsca do siedzenia, ale siedzę – na podłodze. Mogłabym narzekać, że jedyną klimatyzacją są tu okna, że zapachy w toalecie paraliżują nos, ale po lekturze książki Karola Trammera mogę tylko dziękować przypadkowi, że pociągi jeszcze w ogóle po Polsce jeżdżą. Bo na pewno nie zawdzięczamy tego przemyślanym decyzjom.

W Leśnej pozostały czynne tory kolejowe, po których jeżdżą wyłącznie wagony z... bazaltem do budowy dróg. A wystarczy podjechać kilka kilometrów do najbliższej wiejskiej stacji pasażerskiej, by motorakiem dostać się do stolicy sąsiedniego kraju – Pragi. To łatwiejsze niż dojazd komunikacją publiczną do Wrocławia. Wiedza o tym dlaczego tak się stało, uczy pokory i myślenia – nie tylko o transporcie, ale przede wszystkim o długofalowych konsekwencjach nieprzemyślanych decyzji. Lektura obowiązkowa dla decydentów każdego szczebla.