#muzyka

Rozmowa z Philipem Sherburne’em, krytykiem muzycznym, wydawcą i DJ-em.

Powrót do starych melodyjek to nie tylko dowód na artystyczną jałowość polskiej muzyki pop i bardzo powierzchowne zaangażowanie jej twórców. To też rodzaj miękkiego negacjonizmu.

Serial „Cały ten rap” mierzy się z wyzwaniem. Dźwiga je na początku, ale potem  zapętla i przynudza.

Maria Antonina wielokrotnie namawiała swojego niezdecydowanego męża do radykalnych działań i utopienia Paryża we krwi, o czym jej obrońcy wolą nie wspominać.

W świecie, w którym do wyboru jest zło i mniejsze zło – chyba wolę świat tańczący do hitów bezczelnej Charli niż perfekcyjnej Taylor Swift.

Cieszy mnie widok sekularyzowanych świątyń, na przykład w Niemczech czy w Danii, gdzie przestrzenie, z których wycofała się religia, służą teraz za koncertowe venues, galerie sztuki czy kompleksy SPA. Dalej można w nich celebrować to, co tajemnicze i piękne.

Ciągłe powtarzanie, że artystów trzeba wspierać, brzmi tak, jak by artyści byli akcją charytatywną, a nie ludźmi wykonującymi pracę – mówi wokalistka i kompozytorka Misia Furtak w czasie, gdy ważyły się losy nowelizacji prawa autorskiego.

Dla organizującej Eurowizję EBU sama chęć mordowania Palestynek nie jest problemem, póki nadawca jest niezależny – choćby pozornie – od rządu.

Rozmowa z Piotrem Cichockim, założycielem labelu 1000Hz, specjalizującego się w muzyce spoza krajów globalnej Północy.

Czy nie jest tak, że zrażony kilkoma płytkimi recenzjami próbuję nagiąć „All Life Long” pod własny stosunek do Kościoła, a zatem – krótko mówiąc – czy to jeszcze recenzja, czy już projekcja? Kali Malone swoją płytą rozwiewa tego rodzaju wątpliwości.

Film „Back to black” to wiarygodny obraz artystki, ale nie człowieka. Nie pokazuje tego, co w życiu Amy Winehouse było najgorsze.

Jeśli muzyka dronowa zyskała w ostatnich latach na popularności, to dlatego, że jest muzyką cywilizacyjną, tak jak cywilizacyjne bywają choroby.

W ciągu ostatnich 15 lat footwork, jeden z najciekawszych gatunków współczesnej muzyki elektronicznej, przeszedł długą ewolucję, a największe zasługi w otwieraniu go na eksperyment ma Jlin – producentka, która wydała właśnie kolejną znakomitą płytę w swoim dorobku.

W walce o nowelizację prawa autorskiego nie padły jeszcze ostatnie słowa.

Opiszę szczegółowo, jak doszło do tego bałaganu, o co i z kim walczyłyśmy, a najważniejsze – jak od środka wygląda proces decyzyjny miasta, gdy chodzi o duże eventy importowane za duże pieniądze.

W ostatniej dekadzie z Łodzi wyjechało 60 tysięcy ludzi – władze miasta chcą odwrócić ten trend, inwestując w kulturę eventową.

Historia korporacji Muzak od samego początku miała awangardowe konteksty. Samo podejście do dźwięku jako stałego elementu wnętrz, dostarczanego z wykorzystaniem nowoczesnych technologii, prowadziło do ekspansji audialnego projektowania przestrzeni.

Taylor Swift ciężko pracuje na miano dziewczyny z sąsiedztwa. Dzięki tej roli Miss Americana zdobyła rzesze fanów oraz mnóstwo hajsu. A także specjalną okładkę i tytuł człowieka roku wg „Time’a”.

„Żeby uniknąć wojny światowej, trzeba wygrać zimną wojnę” – powiedział prezydent Dwight Eisenhower w lutym 1953 r., wygłaszając orędzie o stanie państwa. W kolejnych latach do tej walki zostali wciągnięci najważniejsi amerykańscy jazzmani lat 50. i 60.

Zuzanna i Julia. Dwie bliskie sobie osoby, które urodziły się w Polsce i które Polska i świat wychowały jako kobiety. Wygląda na to, że nadszedł czas, by parę spraw sobie wyjaśniły. Zapraszamy na kolejny odcinek podcastu „Wychowanie płci żeńskiej”.

Grunge’owe kapele, które zakładali panowie i panie, powstawały z tych samych powodów, tak samo „garażowo”, a mimo to perspektywy kobiet w historii „bękartów z Seattle” nie ma.

Gdy uświadomiłem sobie skalę sprzedaży smakowych, jednorazowych e-papierosów, regularne świętowanie globalnego zwycięstwa nad plastikowymi słomkami straciło dawny blask.

W tej dekadzie ustawiony przez mężczyzn płot graniczny w świecie rapu zaczął być stopniowo demontowany.

Nowoczesny rap w nowej dekadzie nie przynosi tylu przełomowych trendów co 10 lat temu, ale poza mainstreamem dzieje się dużo, a coraz większe znaczenie odgrywa muzyka robiona przez dziewczyny.

Polskie artystki na zaproszenie Krytyki Politycznej nagrały piosenki, żeby zachęcić kobiety do pójścia na wybory.

Technologia zdemokratyzowała współcześnie nagrywanie piosenek. Ale listami przebojów, scenami festiwali i nagrodami branżowymi nadal trzęsą Sienkiewicze i Zalewskie, Młynarskie, Jurczaki i Matczaki.

Czy zgody od opiekunów były sprawdzane, zgodnie z deklaracjami burmistrza? Tak olbrzymia liczba dzieci i nastolatków to wiele godzin weryfikowania pod kątem wieku, zgody dorosłych i bezpieczeństwa małoletnich.

Dziennikarze piszą o fałszywych oskarżeniach, choć nikomu fałszywych oskarżeń nie udowodniono. Nie toczą się żadne postępowania dotyczące tego przestępstwa. A media wyrokują: kobiety kłamały.

Wydawać by się mogło, że największym grzechem Follow The Step jest zorganizowanie przyjazdu Jordana Petersona do Polski. Jednak po odwołaniu Festu kilka dni temu czarne chmury zbierają się nad całą branżą.

W 1992 roku wypowiedziała w telewizji słowa „walczcie z prawdziwym wrogiem”, pokazała do kamery zdjęcie Jana Pawła II i porwała je na kawałki. Na lata została za to scancelowana. Wczoraj dowiedzieliśmy się, że Sinéad O’Connor nie żyje.

W styczniu 2023 roku do sądu w Nowym Jorku wpłynął kolejny pozew przeciwko Mansonowi. Zarzuty obejmują napaść seksualną, pobicia i molestowanie osoby nieletniej. Nazwisko domniemanej ofiary nie zostało podane do publicznej wiadomości. Sprawa jest w toku.

Policja w Wilnie odmówiła wszczęcia postępowania przeciwko wokaliście Rammsteina. Jednocześnie sprawą, której przygląda się sam kanclerz Niemiec, zajęła się berlińska prokuratura.

Dziesiątki kobiet piszą o nadużyciach ze strony niemieckiej legendy metalu, setki innych o cudownych wspomnieniach z elitarnych imprez Lindemanna.

Dlaczego ten wielki muzyk – „bard zwykłych ludzi” – rymuje dzisiaj piosenki o Arabach i wspiera radykalną, prorosyjską prawicę?

Eurowizja w wielu osobach wzbudza podobne reakcje co disco polo. Mówią o rozrywce dla plebsu, kiczu, festiwalu żenady. Sama przez wiele lat, jeśli już przyznawałam się do oglądania konkursu, dodawałam, że to moje „guilty pleasure”.

Pop jest częścią życia i nie musimy usprawiedliwiać przed sobą tych chwil, kiedy chcemy się po prostu dobrze bawić.

Nie odmienia się tu przez przypadki wielkich słów, jak demokracja czy wolność. Na pierwszy plan wysuwają się troska i pomoc. O czym opowiadają Białorusinki i Białorusini w Polsce – w teatrze, słuchowisku czy performansie?

Czy pierwszy polski film o rapującej dziewczynie stanie się inspiracją dla przyszłych artystek? No cóż. „Zadra” jest banalnie przewidywalna, scenariusz filmu bezpieczny i oczywisty. Jak rymy „zasnąć-miasto-jasno” w promującej film piosence.

„A Vibrant Touch” Aleksandry Słyż, „Languorię” Antoniny Nowackiej i Sofie Birch i „Wehikuł” FOQL łączy nie tylko to, że nagrały je kobiety, ale przede wszystkim unikatowy splot brzmieniowych poszukiwań, eskapistycznych pejzaży i tworzenia nowych typów relacji z rzeczywistością.

Czy po 20 latach od sukcesu „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” polska kultura stała się trochę mniej antykobieca? Z Dorotą Masłowską rozmawia Łukasz Łachecki.

Proces Young Thuga, jednego z najbardziej wpływowych amerykańskich raperów, jak w soczewce skupia problemy amerykańskiego prawa: od profilowania etnicznego po oskarżenia opierające się na tekstach i klipach.

Kiedy zraniona kobieta śpiewa swój revenge song, zza rogu już wygląda nasz dobry znajomy, czyli nastawiony na zysk, pozbawiony skrupułów kapitalizm.

Przez ostatnie miesiące nieustannie próbowaliśmy choć odrobinę złamać kody wojny informacyjnej, poszukiwać faktów w zalewie propagandy i wyobrazić sobie, jakie wyzwania mogą nas jeszcze czekać w związku z jednym z najważniejszych wydarzeń współczesności.

Książki Andrzeja Bieńkowskiego unikają pornografizacji biedy, ale po lekturze nie da się uniknąć smutnych wniosków: polska wieś została porzucona już dawno temu przez ośrodki władzy politycznej i kulturalnej.

Z Jarkiem Szubrychtem, autorem książki „Skóra i ćwieki na wieki. Moja historia metalu”, rozmawia Jakub Majmurek.

Według własnej narracji Ye jest ofiarą represji, a nie kimś, kto sam wywołuje problemy i powołuje się na dyskryminację, gdy coś mu nie wyjdzie.

Nawet jeśli na początku tego wieku promujący Polsat zdjął z anteny popularne programy „Disco Relax” i „Disco Polo Live” (od ponad dziesięciu lat emitowane z powrotem, na kanale Polo TV) z powodu spadku ich popularności, koniec disco polo nigdy nie nastąpił.

Czy przepaść między mainstreamem a „niezalem” się powiększyła? Czy wracamy do zainteresowania muzyką znanego sprzed pandemii? A może kapitał zżera powoli wszystko, wspomagany przez wrogie instytucje publiczne, skolonizowane przez prawicowych ignorantów?

Latem 1999 roku wiele dziewczyn, które przyjechały na kolejną już edycję festiwalu Woodstock, zdjęło koszulki. Był upał. Miały być pokój i muzyka. A skończyło się na macaniu, molestowaniu seksualnym i gwałtach.

Odrzutowiec piosenkarki emituje więcej CO2 niż niektóre afrykańskie kraje rocznie.

Dzięki hiperaktywnej reżyserii Luhrmanna widz nieraz poczuje każdą komórką swego ciała to, czego w konkretnych momentach swego życia doświadczał „Król” lub jego ekstatyczna publiczność.

Nawet mgliście zarysowany program Maty pokazuje, że nie tylko nie ma on pomysłu na rozwiązanie problemów – to on jest problemem.

Kiedy Bayraktar, bezzałogowy rozpoznawczo-bojowy aparat latający, okazał się skuteczny w walce z Rosją, Ukraińcy uczcili go piosenką. O ukraińskiej muzykalności czasów wojny opowiadają muzycy.

Wiadomo, że na Eurowizji zawsze są jakieś „koleżeńskie głosowania”. Kraje, które się bardziej lubią, dostają od widzów więcej głosów. Nie jest to nic nowego. Nie jest to też bardzo dziwne. Widzowie głosują i sercem, i uchem. Jurorzy głównie uchem.

Muniek czuje się w Polsce członkiem jednej z najbardziej prześladowanych grup. Obok „myśliwych i palaczy”.

„Za skuna mandat, a nie krata. Hakuna matata!”. Niestety, Mata i Leosia prawa w Polsce raczej nie zmienią.

Rozmowa z Marianą Sadowską, ukraińską pieśniarką, aktorką i kompozytorką.

Jedna z pań jest przedstawiana jako odpowiedzialna za system, druga jest wyłącznie jego ofiarą. Może podział na oprawców i ofiary nie jest do końca ostry, a celebryci czy celebrytki nie tylko kreują drapieżny system wyobrażeń, ale także sami padają jego ofiarą?

Serio? Jest pandemia i wojna, a Janek Śpiewak ocenia i obwinia dziewczynę, która zrobiła sobie cycki?

Raper miał zostać zatrzymany za posiadanie niewielkiej ilości marihuany. Czy stanie przed sądem? Czy grozi mu więzienie?

Trudno o lepszy dowód na to, ile drzwi Yoko otworzyła dla wszystkich kobiet.

To protest przeciwko szerzeniu dezinformacji.

Zamiast przedstawiać dysforię płciową, chce pokazywać euforię płciową. Pracowała u boku Kanye Westa i Björk. Identyfikuje się jako osoba niebinarna, Latynoska i transpłciowa kobieta. Poznajcie Arcę.

Jego debiut to album, który wymyka się wszelkim ramom gatunkowym. Takie płyty powstają rzadko, a gdy się ukazują, trafiają do kanonu.

Oliwka Brazil opublikowała właśnie nowy singiel – „Kokieterka”. W najbliższym czasie możecie spodziewać się kilku ciekawych płyt polskich raperek.

Do serwisów streamingowych i na sklepowe półki trafił „Manifest”. To debiutancki album asthmy. Przez media społeczno-kulturalne, nie hip-hopowe, prawdopodobnie zostanie pominięty. A szkoda.

Przez lata próbowano balansować między artystyczną kreacją a bardziej lub mniej udaną próbą jej komercjalizacji. Mata zwyczajnie przestał się z tym szczypać.

Awans społeczny jest jednym z głównych tematów polskiego rapu. U Maty jednak wypracowanego, świadomego głosu na ten temat nie uświadczymy.

Przypadek Spencera Eldena, dzieciaka z okładki płyty „Nevermind”, który domaga się gigantycznego odszkodowania za wykorzystanie jego wizerunku, został w sieci obśmiany.

Matczak ze swoim uprzywilejowaniem wjeżdża na scenę niczym Rysio Kalisz swoim jaguarem, a potem się dziwi, że jest inba.

Polska wytwórnia muzyczna KOKA wydała kilkanaście albumów zespołów ukraińskich. Wiele z nich do dziś uznawanych jest za kamienie milowe tamtejszej muzyki awangardowej.

Czy Nergal jest ksenofobem? Nie sądzę. Myślę, że chciał po prostu mocniej przypierdolić, żeby zabolało człowieka, który miał czelność takiej gwieździe jak on zwrócić uwagę.

Mona Haydar to kobieta, muzułmanka, Amerykanka o syryjskim pochodzeniu, poetka i robiąca karierę raperka, a do tego matka. Łączy bardzo wielu ludzi w nienawiści do siebie.

Festiwal Tutaka został wymyślony po to, by pokazać białoruskie przebudzenie i stworzyć miejsce, gdzie spotkają się Białorusini z Podlasia z Białorusinami z Białorusi i z wszystkim przyjaciółmi sprawy białoruskiej.

Neobarokowy musical czy filmowa pop-opera? Antoni Michnik pisze o filmie „Annette” Leosa Caraxa stworzonym wraz z braćmi Maelami z zespołu Sparks.

Rozmawiamy z Margaret Amaką Ohią-Nowak i Bumim Phillipsem ze Stowarzyszenia Polaków Pochodzenia Afrykańskiego.

Padły oskarżenia o rasizm i kompleks białego zbawcy, o propagowanie kolonialnych pomysłów i powielanie negatywnych stereotypów na temat Afryki… Czym konkretnie zawinił odświeżony przed kilkoma dniami wideoklip piosenki z 1996 roku?

Jak Laura Jane Grace musiała zdradzić punk rocka, żeby nadal go grać.

Kim jest Maniża, która reprezentuje Rosję w tegorocznym konkursie Eurowizji?

Nie tylko w serialu „Pose” zobaczycie barwny świat, którego żywiołem jest voguing. Tancerze i performerzy, Bożna Wydrowska i Danil Vitkovski, opowiadają o balach, wolności i queerowaniu polskiej rzeczywistości.

Uczciwi i solidarni właściciele pozamykali swoje kluby i mają dziś długów po uszy.

Eurowizja zdyskwalifikowała tegorocznego reprezentanta Białorusi, za powód podając popieranie reżimu Łukaszenki.

To głównie kobiety walczą muzyką o równość społeczną w Gruzji.

Przed wami tekst, w którym Ivan Komarenko i Eric Clapton nie tylko zostaną wymienieni obok siebie, ale i uderzą w podobnie fałszywe tony.

Gówniana muzyka, gówniane brzmienie, kipiące toi toie. Techno tu zwyczajnie nie pasuje. Fragment książki „30 lat polskiej sceny techno”.

Jeszcze 15 lat temu palestyńscy muzycy mieszkający na terenach okupowanych przez Izrael mogli co najwyżej grać występy na weselach.

Jak można śpiewać i tańczyć, gdy odbierane nam są prawa? Ale jak nie odwołać się do naturalnej, ekspresyjnej potęgi muzyki, gdy odbierane nam są prawa?

Bez zgody ojca lub osób przez niego wyznaczonych piosenkarka nie może wyjść z domu, prowadzić auta, głosować, udzielać wywiadów czy widzieć się z własnymi dziećmi.

Rozmowa z Mateuszem Kowalskim i Michał Brzozowym o festiwalu Radykalna Kultura Polska.

Nie da się dziś wygrać rozgrywki politycznej bez stosowania uogólnień, prostych rozwiązań, ciosów poniżej pasa i wszystkiego, czym zajmują się ojszczani populiści. Trzeba od nich pożyczyć narzędzia.

Freejazzowy kolektyw muzyczny z Danii wpadł na genialny w swej prostocie pomysł.

Jaki obraz ewolucji polskiego hip-hopu wyłania się z prezentowanych na festiwalu Millennium Docs Against Gravity dokumentów „Skandal. Ewenement Molesty” i „Quebonafide: Romantic Psycho Film”?

Serce kontrkulturowej Lubljany – AKC Metelkova – traci swoją autonomię.

Dzisiaj w Polskim Radiu mamy do czynienia z zarządzaniem na podstawie „prawa esemesowo-mailowego”. Czy nominacja Jakuba Strzyczkowskiego na szefa Trójki doprowadzi do zmian w sposobie kierowania stacją?

Patrzyłem, jak najlepsze umysły młodego pokolenia podkreślają, że oczywiście zachowanie Trójki be, ale dodają, że nie lubią Kazika Staszewskiego.

Nie wiemy, czy rząd PiS-u wyłoży się na trójkowej Liście Przebojów, ale byłoby miło. A Pink Floyd to wy szanujcie!

#hot16challenge2 dotarł do Krytyki Politycznej!

Świat ratują Solar, Sokół, Dawid Podsiadło, Brodka, Tata Maty i Adam Bodnar. Niestety za mikrofon chwycili też Kali i Korwin-Mikke.

To, co scena eksperymentalna praktykuje od dawna, stało się dziś podstawową metodą działania.

„Samoizolacja jest jedynym sprawdzonym sposobem powstrzymania dalszych zarażeń”.

Fragment książki „30 lat polskiej sceny techno”. Wesprzyj wydanie publikacji.

To książka o nas. Tańczących do świtu i dłużej. W Sopocie, Warszawie, Sanoku i Łodzi, na leśnych polanach i plażach.

Koreański K-pop to produkt wizerunkowy i eksportowy. Ma też fanów na całym świecie i to ich niezadowolenie zmusiło TVN do przeprosin.

Nowa ukraińska muzyka jest niewątpliwie lepsza od wiadomości politycznych, które stamtąd dochodzą.

Easterndaze to inicjatywa – jedyna na taką skalę – która od 10 lat wyławia najciekawsze projekty muzyczne z krajów Europy Środkowo-Wschodniej.

Kawałek traktuje o chlaniu, ćpaniu, przygodnym seksie i samobójstwach wśród młodych ludzi, więc na pierwszy rzut ucha właściwie nie wiadomo, skąd to nagłe poruszenie.

Kicz polityczny był i jest sposobem zmagania się z historią i jej złożonością. Dziś są nim żołnierze wyklęci, powstanie warszawskie. Rozmowa z Bartoszem Żurawieckim, autorem książki „Festiwale wyklęte”.

Disco polo wciąż istnieje i ma się nieźle. Po latach można jednak z pewnego dystansu spojrzeć na jego początki.

Kiedy Zachód miał Woodstock, my mieliśmy Zieloną Górę i Kołobrzeg. Fragment książki Bartosza Żurawieckiego „Festiwale wyklęte”.

Fragment książki Jona Savage’a „1966. Rok, w którym eksplodowała dekada”, która właśnie ukazała się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej.

Festiwal nie zmieni świata, ale może być schronieniem przed jego niebezpieczeństwami. Rozmowa z twórcami festiwalu Unsound.

Brytyjski zespół Sleaford Mods wydał nową płytę i dalej atakuje wszystko, co się da.

Słynna londyńska wytwórnia świętuje piętnaście lat istnienia. Udowadnia, że muzyka potrafi przewidzieć zmiany społeczne i polityczne.

Przyszło mi do głowy, że skoro dotąd byłem Anglikiem, może nadszedł czas, by spróbować być przez chwilę Polakiem.

Film o historii grupy Queen wybiera największe hity i układa z nich grzeczną, drobnomieszczańską bajkę.

„Moja podróż do Rosjię to nowatorskie słuchowisko zrealizowane przez trzy znakomite reżysersko-muzyczne duety na podstawie zbioru reportaży Antoniego Słonimskiego.

Gruzini zmienili politykę narkotykową dzięki tanecznym protestom pod parlamentem.

Feminizm Siksy jest totalny, jego emocją jest gniew. Nie znajdziemy tu solidarnego poklepywania po plecach wszystkich kobiet świata – nacjonalistek, celebrytek, Marty Kaczyńskiej, Dominiki Kulczyk.

Postanowiłam zbadać, jak młode kobiety w Polsce używają substancji odurzających i jak wygląda ich seks na największych festiwalach muzycznych.

Nie żyje Kora, piosenkarka, autorka, solistka zespołu Maanam. Wspaniała artystka, sojuszniczka osób LGBT, wspierająca walkę o prawa kobiet.

„Zamyślony se krążę z brodą jak młody Žižek”, śpiewa na nowej płycie Taco Hemingway. Na KrytykaPolityczna.pl dowiecie się, kim jest ten człowiek.

3 czerwca zmarł Robert Brylewski, gitarzysta i wokalista zespołów Kryzys, Brygada Kryzys, Izrael czy Armia.

Kultura rejwu wraca w Gruzji do swoich politycznych korzeni – do roli, jaką odgrywała w konserwatywnej Wielkiej Brytanii ery Margaret Thatcher.

Jak raper z jednego z najbardziej brutalnych amerykańskich gett odrzucił gangsterską stylizację i został pierwszym raperem laureatem nagrody Pulitzera.

Przegląd przebojów o Wielkiej Lechii, Iluminatach, fluorze, szczepionkach, płaskiej Ziemi i naiwniakach, co wierzą w globalne ocieplenie i ewolucję.

Grabaż uznał, że „kobiety i rock’n’roll nie idą w parze” i że w jego zespole kobieta mogłaby ewentualnie gotować. To są seksistowskie przekonania.

Z SIKSĄ rozmawia Wiktoria Bieliaszyn.

O tym, jak rzecznik outsiderów z The Smiths stał się ulubieńcem prawicowych ekstremistów.

„Moja podróż do Rosjię to nowatorskie słuchowisko zrealizowane przez trzy znakomite reżysersko-muzyczne duety na podstawie zbioru reportaży Antoniego Słonimskiego.

Dziś już dzieciom zaszczepia się idee narodowe. Nawet jeśli ONR zostanie ,,wyklęty’’, to ziarno zostało zasiane.

Dalej myślicie, że muzyka współczesna jest nadęta, kompletnie pozbawiona humoru i seksu? Monika Pasiecznik wyprowadzi was z błędu.

Obejrzeliśmy cały festiwal w Opolu, żebyście wy już nie musieli.

Quay Dash, 24-letnia trans raperka z Bronxu rzuca wyzwanie rapowym stereotypom.

Wszyscy nasi rozmówcy podkreślają, że Manieczki to miejsce zupełnie inne niż zwykłe miejsca wiejsko-klubowe, gdzie dominują agresja i przemoc. Tu możemy znaleźć rodzaj przyjaźni, braterskości, siostrzeństwa, pomocy.

Zenek Martyniuk, gdyby tylko chciał, zostałby prezydentem tego kraju. Nic dziwnego, że PiS zapragnął zagospodarować miłość milionów Polaków, miłość autentyczną i przez długi czas wyszydzaną.

Czy potrzebne nam są dziś buntownicze piosenki? Czy raczej ich brak jest dowodem na miałki charakter oporu?

Brixton w latach 80. był siedzibą grupy radykalnych lesbijek, które łączyły seks i politykę z kulturą skłoterską. Poznajcie Rebel Dykes.

Zmieniłem się właśnie przez muzykę – Wilhelm Sasnal opowiada Jakubowi Banasiakowi swoją ścieżkę dźwiękową.

Cxema to słynne kijowskie imprezy, których sława już dawno wyszła poza granice Ukrainy.

Proste ćwoki mówią, że nie lubią czarnuchów i kropka. Rzucają ci to prosto w twarz, żebyś nie miał złudzeń.

Co można zrobić z kimś, kto nie chce podporządkować artystycznych ambicji zaangażowaniu społecznemu?

Nie słuchajcie malkontentów – zasłużony!

W sobotę w Sztokholmie Dżamała zaśpiewała o tragedii, która spotkała Tatarów krymskich w 1944 roku.

„Jak to jest być dziewczyną z kapeli?”. To pytanie Kim Gordon słyszała setki razy.

Czy one się kiedykolwiek w Polsce skończyły? Wciąż śnimy ten sen.

Powszechnie chwalone serwisy streamingowe, udostępniające muzykę za grosze, wcale nie polepszają sytuacji artystów. Są za to oczkiem w głowie inwestorów.

„Zanim się obejrzałem, prowadziłem wytwórnię płytową – samotnie i z domu, ale mimo to była to wytwórnia płytowa”.

Po 30 latach od powstania „The Wire” nie chce już szokować. Historię pisma opowiada Jakub Bożek.