#Joe Biden

W niedzielę 21 lipca siedzę na lotnisku z mężem i synem, czekając na boarding do Bostonu. Słucham podcastu The Daily o kampanii wyborczej w USA. Zanim dolecę, zdąży się zdezaktualizować.

Największe nadzieje na zmianę w polityce zagranicznej w przypadku przejęcia prezydentury przez Harris środowiska progresywne i propalestyńskie wiążą z polityką wobec Izraela i Gazy.

Kampania prezydencka w USA toczy się przed sądami.

Przywódcy europejskich państw wykazują zdumiewający brak poczucia palącej konieczności działania.

Wygląda na to, że USA albo będą musiały zaakceptować wchłonięcie Tajwanu przez Chiny, albo jeszcze bardziej ograniczyć swoje zaangażowanie w Ukrainę.

Nawet prezydent USA nie znalazł dla Kissingera dobrego słowa.

W środę amerykański Senat zatrzymał ustawę o pomocy dla Ukrainy. „Ameryce grozi w tej chwili kompromitacja globalna” – mówi Piotr Łukasiewicz.

Znów zapowiada się wybór między Bidenem a Trumpem. Ale jak to w Ameryce, będzie co oglądać.

Ustawa przyjęta blisko półtora roku temu przez Kongres i podpisana przez Joe Bidena to nie jest koniec Ameryki paliw kopalnych; to nie jest nawet początek jej końca.

Liczne media na świecie zmieniały swoje nagłówki, zależnie od informacji od weryfikatorów i służb, choć niektóre twardo stoją przy wersji, że to właśnie izraelska rakieta spadła na szpital. Trudno będzie dojść do prawdy bez niezależnego śledztwa.

Planeta płonie, antropocen w pełni, Twitter się rozpada, a my pomagamy budować jeszcze większe imperium Zuckerberga.

W USA zapadło wiele nie tylko kontrowersyjnych, ale zupełnie bezprecedensowych decyzji Sądu Najwyższego.

Ani radykalna prawica, ani radykalna lewica nie są zadowolone z efektów kolejnego boju o dług publiczny Ameryki.

Krach Silicon Valley Bank wywołał sporo zamieszania, ale najważniejszym tematem gospodarczym w USA jest nowy budżet.

Kiedy kraj jest tak podzielony politycznie jak obecne Stany Zjednoczone, to nawet katastrofa kolejowa staje się okazją do nawalanki.

Jeśli kongresowi republikanie spod znaku MAGA postawią na swoim, rząd nie zapłaci nawet wojsku.

W ramach ugody z partyjnymi radykałami nowy spiker Izby Reprezentantów zgodził się na powołanie dwóch specjalnych komisji. Czym będą się zajmować i dlaczego może to wzbudzać niepokój?

Biden po prostu robi to, co może, jako prezydent w sprawie narkotyków. Czyli niewiele.

Większość popartych przez Trumpa kandydatów łączy to, że mniej lub bardziej negują to, że dwa lata temu Biden faktycznie został wybrany na prezydenta. Tezy podważające wyniki wyborów głosiło publicznie ponad stu zwycięzców republikańskich prawyborów.

„Sprzeciw” w USA to nie obywatelski protest, ale nowy model pistoletu, już w przedsprzedaży.

To był tydzień dwóch niezwykłych wystąpień: Joe Bidena, o którym mówią wszyscy, i mniej spektakularnego, ale równie istotnego wykładu Mariana Turskiego.

Joe Biden uspokaja i obiecuje bezpieczeństwo, ale ani republikanie, ani demokraci nie są przekonani, że USA ma dziś takiego przywódcę, jakiego by sobie życzyli.

Żaden liczący się europejski polityk nie powie dziś, że Sojusz Północnoatlantycki jest w stanie „śmierci mózgowej”.

Rozmowa z Radosławem Sikorskim, byłym ministrem obrony, ministrem spraw zagranicznych, marszałkiem Sejmu, a obecnie członkiem Parlamentu Europejskiego.

Demokraci rządzą Stanami tak, jak gdyby jedyną grupą, której roszczenia muszą zaspokoić, byli miliarderzy finansujący ich kampanie.

Musk wysyła ludzi w kosmos, demokraci nie potrafią dopiąć „zielonego ładu”, a republikanie na serio próbują zakazać aborcji.

Gdy polityka fiskalna utrzymuje popyt łączny na wysokim poziomie, wtedy firmy konkurują o pracowników, a nie odwrotnie, i bezrobocie może pozostawać niskie.

Rozmowa z byłym ambasadorem RP w Moskwie, Włodzimierzem Marciniakiem.

Na szczycie klimatycznym w Glasgow Biden wypadł nieprzekonująco. A jak inaczej miał wypaść?

Jeśli jednak Biden spodziewał się, że świat nie zauważy tej porażki, to się przeliczył.

Amerykańskie zabawy w globalnego policjanta, sędziego i pracownika resocjalizacji w jednym nie przyniosły światu pokoju i dobrobytu, były za to często źródłem cierpienia i chaosu, który rozlewał się daleko poza sam obszar teatru wojennego.

Myślicie, że wielkie koncerny paliwowe troszczą się o klimat? To posłuchajcie tego.

W Senacie USA wciąż panuje jednomyślność tam, gdzie chodzi o interesy prawdziwego klienta Waszyngtonu, którym niestety nie są amerykańscy obywatele, ale wielki biznes.

Amerykanom zależy dziś na silnej Europie. Nawet za cenę ewentualnych napięć czy sporów między jej państwami członkowskimi. Polska, osłabiając Unię, skazuje się na nieistotność.

Joe Biden niedawno oświadczył, że teoria skapywania nie działa. Wygląda na to, że najpierw wszystkich uśpił, by teraz wprowadzać socjaldemokratyczne reformy.

Andrzej Duda wystąpił podczas szczytu klimatycznego Leaders Summit on Climate organizowanego przez prezydenta USA, Joe Bidena. Aktywistki MSK wysłuchały słów prezydenta.

O najważniejszych wnioskach z międzynarodowej debaty klimatycznej rozmawiamy z ekspertkami z WiseEuropa, Greenpeace Polska i Stowarzyszenia Pracownia na rzecz Wszystkich Istot.

Prezydent republikanin bombarduje, bo tak. Prezydent demokrata bombarduje z bólem serca, z konieczności i w samoobronie.

Joe Biden trzyma się naiwnej koncepcji, jakoby Ameryka wróciła do roli światowego lidera, a w roli partnera do współpracy widzi wyłącznie Europę. To już nie te czasy.

Przeciwnicy planu Bidena bałamutnie ostrzegają też przed inflacją.

W kampanii wyborczej wyraźnie słyszeliśmy od Bidena i Kamali Harris, że reprezentują partię kapitalistyczną, co na ambitnej polityce klimatycznej kładzie się dużym cieniem – mówi Joanna Flisowska z Greenpeace Polska.

Joe Biden zamierza zmobilizować do walki z kryzysem klimatycznym całą swoją administrację. Po czterech latach Trumpa lista zadań jest długa, a czasu mało.

Joseph R. Biden jr został zaprzysiężony na 46. prezydenta USA, a Kamala Harris została pierwszą czarną Amerykanką i pierwszą osobą pochodzenia południowoazjatyckiego na stanowisku wiceprezydenckim.

Stany Zjednoczone dowiodły, że są sojusznikiem, któremu nie można wierzyć. Joe Biden musi to zaufanie zbudować na nowo.

Dwupartyjny system wyborczy sprzyja polaryzacji, a ubożenie klasy średniej i przemiany kulturowe wywołują u mniej zamożnych białych niepokój. Wzrastające nierówności społeczne są zaś zarzewiem buntu wśród mniejszości etnicznych.

Nie ma co snuć opowieści, że Kaczor to Trump, a Trump to Kaczor, a więc za chwilę poseł Fogiel w przebraniu szamana będzie szturmować siedzibę PKW.

W czwartek rano czasu polskiego Kongres uznał Joe Bidena zwycięzcą wyborów prezydenckich w USA. Jeszcze nigdy procedura ta nie wywołała tylu emocji.

Jeśli lewica ma zapobiec powstaniu neoliberalnej antyutopii, musi przestać tylko łatać nierówności. Czas na demontaż kapitalizmu rentierów.

Dziś już wiemy, że rynki same z siebie nie stworzą tylu dobrych miejsc pracy, ile potrzeba. Tu nie obejdzie się bez aktywnego udziału państwa.

W „progresywnej” administracji Bidena nie ma miejsca na lewicę.

Joe Biden nie jest Trumpem – i na tym jego zalety się w zasadzie kończą. W USA wraca do władzy „skrajne centrum”, które marzy tylko o jednym: żeby było tak jak przedtem.

Z Trumpem u steru amerykańskiej polityki wszelkie porozumienie było w zasadzie niemożliwe. Teraz trzeba będzie zacząć się dogadywać.

Usłyszeliśmy, że za wszystko, co złe w Ameryce, odpowiada… Joe Biden. To przez jego nieudolność Trump musiał zostać prezydentem.

Trudno uwierzyć, że jeden z tych dwóch osobników, z których żaden nie potrafił sformułować ani jednej pełnej myśli, będzie rządził Ameryką przez następne cztery lata.

Joe Biden ogłosił, że jego kandydatką na wiceprezydentkę USA będzie Kamala Harris.

Joe Biden radzi rodzicom, by do uczenia dzieci nowych słów używali gramofonu. A jak inni demokraci walczą o Biały Dom?

Joe Biden to murowana recepta na powtórkę z 2016 roku. Jego „rozpoznawalność” to najgorsza pułapka, w jaką mogą się wpakować demokraci.