„Dziwny teatr”: zbyt radykalnie nielinearny, zbyt konceptualny bądź po prostu zbyt… dziwny. Takie były remiksy w Komunie Warszawa.
Brzydkie słowo na P?
Niedawno znów rozgorzała fundamentalna dyskusja, o tym, skąd biorą się dyrektorzy publicznych teatrów.
Wójciak: Radni szukają sposobu na „Ósemki” i wcale się z tym nie kryją
Zastanawiają się, jak się pozbyć mnie i całego teatru. Co zrobić z tą babą?
Jakimiak: Zamykanie ust artystom jest niebezpieczne
Odwołanie premiery w Starym może spowodować, że w obawie przed atakami będziemy się cenzurować.
Stokfiszewski: Misja łączenia
Pokaz spektaklu Bartosza Szydłowskiego „Klub miłośników filmu Misja” towarzyszy konferencji „Kultura i rozwój”.
Ziętek: Zapomnij o teatrze
Najważniejsze w „Low pieces” Xaviera Le Roya staje się to, co rozgrywa się poza sceną, w absolutnych ciemnościach, gdy jesteśmy pozostawieni sami sobie.
Niziołek: Teatr, współuczestnik Zagłady
Świadectwa teatru, o których piszę, niczego nie ocalają. Nic nie są w stanie przedstawić. Nie przynoszą katharsis. Ale istnieją.
Nizołek: Teatr Zagłady
Warlikowski obnaża – zapewne mimowolnie – fałsz dyskursu „przepracowania” i „winy”, jaki uruchomiła w sferze publicznej debata wokół Jedwabnego.
List otwarty w sprawie przyszłości Instytutu Teatralnego
Ważniejsza od personalnych decyzji wydaje nam się rozmowa o funkcjach i zadaniach tego miejsca.
Szczęśniak: Teatr pozwala wypowiedzieć każdą ideę
Społeczeństwa, które nie mają teatru, są ubogie myślowo i emocjonalnie.
Pietrzak: Białe nosy
Sukcesem Wrighta jest pokazanie, że kolonializm nie jest czymś, co dobiegło końca, gdy imperia pozwijały posterunki na innych kontynentach.
Teatr na kredyt
W amerykańskim teatrze aktorów angażuje się do konkretnych ról w konkretnych sztukach, więc mogą planować życie najwyżej na dwa, trzy miesiące naprzód.
