Wygrał, bo zbudował przestrzeń wolności.

Wygrał, bo zbudował przestrzeń wolności.
Mieszczuch przywykł i dobrze się bawi na spektaklu, który wytyka mu konwenanse, hipokryzję i pruderię.
Stawką tego procesu jest wolny obieg idei w kulturze.
Stygmat odmienności dotyka także matkę dziecka z zespołem Downa – skoro urodziła „coś takiego”, to znaczy, że ponosi za to winę.
Urzędnicy chyba myślą: dawaliście sobie radę przez dwadzieścia kilka lat, to dacie radę przez kolejne lata.
Żyjemy od zrywu do zrywu, a pomiędzy nimi stupor i stagnacja – mówi reżyser adaptacji „Lalki”.
To dla mnie kluczowe w myśleniu o kierowaniu teatrem w Kaliszu i Kaliskimi Spotkaniami Teatralnymi.
Nowa/stara „Dzika Kaczka” Ibsena to opowieść o zniewoleniu i osaczeniu nie jednej klasy, ale wszystkich.
Motyw przewodni odbywającego się już po raz 19. festiwalu brzmiał „kolektyw / rumunia / tożsamość”.
Fallaci to umierająca dziedziczka epoki, która cały czas wrzeszczy i cały czas gada. Pasolini odchodził w ciszy.
Alain Platel wprowadza do estetyki tańca język upośledzonych. Taniec u Platela w swojej naturze ma wykorzenienie. Zrodził się z kalectwa i odrzucenia.
Laudacja Doroty Sajewskiej wygłoszona podczas uroczystości wręczenia Grzegorzowi Niziołkowi, nagrody Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych.