Cerkiewne dymy, cienie ikon i growl rozdzierający święte słowa – Batushka stworzyła misterium. Potem przyszedł rozłam i Patriarkh, nowa odsłona tej samej liturgii, wyruszył tropem Proroka Ilji – wiejskiego mesjasza z Grzybowszczyzny – i pokazał, jak z mitu zrobić produkt.Natalka Suszczyńska
Cała ta opowieść o skrajnej samotności ukazana została we wprawiającej zachwyt formie. Nie ma tu żadnego nieprzemyślanego ruchu kamery, żadnego przypadkowo skomponowanego kadru. A jednak coś w tym filmie nie gra. O Wstydzie Steve’a McQueena pisze Jakub Majmurek.
Żydów przerobiliśmy, pedałów przerobiliśmy, bezrobocie również. A jakoś nie możemy w teatrze zająć się tym, co dotyczy nas wszystkich, czyli prawem do mieszkania. Z Michałem Kmiecikiem, reżyserem spektaklu Kto zabił Alonę Iwanowną? rozmawia Joanna Erbel.
W recenzjach Sponsoringu Małgorzaty Szumowskiej czytamy, że filmowi udało się naruszyć społeczne tabu. Czy na pewno chodzi o tabu seksualności? O filmie pisze Agnieszka Wiśniewska.
Przybywamy do Berlina, by się uczyć i proponować rozwiązania. Tekst Katarzyny Fidos i Igora Stokfiszewskiego, towarzyszący inauguracji działań Krytyki Politycznej w Berlinie w ramach 7. Berlin Biennale.
Unity and consolidation of different leftist initiatives are crucially important worldwide as a chance to create true political globalization. Vasyl Cherepanyn appeals for a New International.
W przeciwieństwie do niektórych pieśni rewolucyjnych zanucić ją łatwiej niż nowy hit Rihanny. Dlatego często, szczególnie w obcym języku, Bella ciao traci swój poważny wydźwięk. Kolejny tekst Filipa Lecha i Jacka Plewickiego z „Glissanda” w cyklu o piosenkach i pieśniach rewolucyjnych i wolnościowych.
Pokazywana w Zachęcie wystawa Goshki Macugi „Bez tytułu” miała sproblematyzować kwestię cenzury w polskiej sztuce współczesnej. Czy to się udało? Recenzja Jakuba Majmurka.
Idy marcowe to bardzo gorzkie spojrzenie na współczesną demokrację. Film ten w roku, gdy Amerykanie ocenią cztery lata prezydentury Obamy, na pewno będzie traktowany jako komentarz do niej. O Idach marcowych w reżyserii George’a Clooneya pisze Jakub Majmurek.
W lipcu ubiegłego roku członkowie zespołu kuratorskiego i współpracownicy 7. Berlin Biennale zainicjowali działania, mające na celu przeprowadzenie wspólnych akcji z aktywistami międzynarodowego Ruchu Oburzonych.
Zawsze miałem dach nad głową, łóżko, parę swoich rzeczy i jakieś perspektywy, a w tej chwili nie mam nic – mówi AiJay, uczestnik okupacji Hotelu Madryt, w rozmowie z Igorem Stokfiszewskim.
"Za teatr, który dotyka", a w szczególności za spektakl W imię Jakuba S. w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Monika Strzępka i Paweł Demirski otrzymali Wdechę w kategorii "Wydarzenie roku". Nagrodę przyznaje redakcja magazynu "Co Jest Grane", dodatku do stołecznej "Gazety Wyborczej". Gratulujemy!