Choć to historia III RP z lat 1989–1995, próżno szukać tu „zdrady w Magdalence” i „nocnej zmiany”. Znajdziemy za to wiele tez idących wbrew utartym sądom.

Choć to historia III RP z lat 1989–1995, próżno szukać tu „zdrady w Magdalence” i „nocnej zmiany”. Znajdziemy za to wiele tez idących wbrew utartym sądom.
W Warszawie mamy funkcjonujące osobno opowieści o Warszawie żydowskiej, osobno o Warszawie np. powstańczej. W „Festung Warschau” starałam się uniknąć tej strategii.
Będziemy monitorować wszelkie decyzje władz samorządowych oraz rządu dotyczące polskich teatrów – oświadczyli sygnatariusze listu Teatr nie jest produktem. Ustawa teatralna opracowana przez Ministerstwo Kultury wraz z ludźmi teatru, jasne procedury i zapewnienie teatrom publicznym środków na działalność to najważniejsze postulaty, które przedstawiono w poniedziałek podczas konferencji prasowej.
W dniach 23-24 marca 2012 w Rzymie odbyła się pierwsza Solidarity Action, czyli dwudniowa debata wokół 7. Berlin Biennale. Dyskusje i prezentacje miały za zadanie przybliżyć doświadczenia aktywistów i artystów z Europy Wschodniej oraz rzymskiego kolektywu ESC. Zobacz zdjęcia i wywiady zarejestrowane podczas warsztatów.
Na poziomie retoryki, pojedynczych homilii, wypowiedzi publicznych Jan Paweł II często występował przeciw nierównościom.
Pasiasta arcy-suknia Pani Prezydent, ozdobiona kocykiem z niebieskiej wełenki, czarne mega-pająki prześladujące homofobicznego urzędnika – tego nie da się zapomnieć. Ale w sztuce Strzępki i Demirskiego jest też "obciachowa" tęsknota za zaangażowaniem i patosem – Agnieszka Graff pisze o Tęczowej trybunie 2012.
Sygnatariusze listu Teatr nie jest produktem/widz nie jest klientem zapraszają na konferencję prasową, podczas której zostaną przedstawione postulaty protestujących i plan dalszego działania. List podpisało dotąd ponad 3 tys. osób.
2 kwietnia, poniedziałek, godz. 13.00, Cafe Kulturalna, Pałac Kultury i Nauki, Warszawa
Piotr stracił przecież wszystko. Tułał się szpitalach – jako mężczyzna. Mieszkał w przybudówce – ciągle jako mężczyzna. A w spektaklu o swoim życiu został kobietą. O przedstawieniu Komornicka. Biografia pozorna Bartka Frąckowiaka i Weroniki Szczawińskiej pisze Błażej Warkocki.
Od ponad pół roku rzymskie Teatro Valle funkcjonuje jako otwarte dla każdego forum inicjatyw artystycznych i społecznych, na którym odbywają się setki debat, konferencji, koncertów, performansów oraz spektakli. O okupowanym przez aktywistów teatrze pisze Igor Stokfiszewski.
Trwa protest środowiska ludzi teatru. To nasze wotum nieufności w stosunku do klasy politycznej – mówił podczas wczorajszej debaty o kondycji polskiego teatru Maciej Nowak, szef Instytut Teatralnego i organizator WST. Głos poparcia pod apelem środowiska można złożyć na stronie www.popieram.info. Aktualne informacje na stronach akcji na facebooku oraz serwisu e-teatr.pl.
Powieść Pynchona rozgrywa się w Kalifornii początku lat 70. Plaże są pełne surferów i wiecznie odurzonych hipisów, ale fala kontestacji wyraźnie opada, hipisowskie lato miłości przechodzi w jesień – niekoniecznie złotą. Książkę „Wada ukryta” recenzuje Jakub Majmurek.
Arabska Wiosna przez chwilę wzbudziła ogromne zainteresowanie zachodnich
mediów, a jednocześnie uświadomiła nam, jak mało wiemy o tym regionie – i że często są to jedynie stereotypy. O zbiorze reportaży Jerzego Haszczyńskiego Mój brat obalił dyktatora
pisze Paweła Pieniążek.