Cerkiewne dymy, cienie ikon i growl rozdzierający święte słowa – Batushka stworzyła misterium. Potem przyszedł rozłam i Patriarkh, nowa odsłona tej samej liturgii, wyruszył tropem Proroka Ilji – wiejskiego mesjasza z Grzybowszczyzny – i pokazał, jak z mitu zrobić produkt.Natalka Suszczyńska
Nie mogli przyjąć zaproszenia od Artura Żmijewskiego i przyjechać na 7. Berlin Biennale jako współkuratorzy, bo część z nich jest poszukiwana międzynarodowym listem gończym. Z członkami grupy Wojna o władzy, pieniądzach i sztuce rozmawia Karolina Słowik.
Jim z Occupy Wall Street tlumaczy Berlińczykom i turystom, czym są
pieniądze, czym skutkuje kryzys – i czy niewidzialną rękę rynku da
się jednak dostrzec. Film Rafała Żwirka.
Radni Warszawy zadecydowali o połączeniu Teatru na Woli i Teatru Dramatycznego pod dyrekcją Tadeusza Słobodzianka. Czy ten krok poprawi stan stołecznych teatrów, czy wręcz przeciwnie, jest kolejnym krokiem do ich uśmiercenia? Komentarz Witolda Mrozka.
Po miesięcznej obecności na 7. Berlin Biennale Sztuki Współczesnej
zaproszone tam globalne ruchy społeczne postawiły rzucić wyzwanie
hierarchicznej strukturze instytucji i zaproponowały radykalnie
demokratyczną formę władzy.
Prawdziwa historia miłego żydowskiego chłopca, który dołączył do scjentologów a dwanaście lat później stał się przesympatyczną panią. O książce Kate Bornstein A Queer and Pleasant Danger: A Memoir pisze Barbara Szelewa.
O wielkim nieobecnym historii polskiego kina, czyli o wystawie Moje własne kino Józefa Robakowskiego w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej pisze Jakub Majmurek.
Hilla Menzer jest nauczycielką w berlińskiej szkole. Stara się przekazać swoim uczniom wiedzę na temat Holokaustu. Swoją przemowę napisała po polsku i po niemiecku.
"Chcę dać ludziom możliwość
aktywnego zaangażowania w pamiętanie przeszłości. Pomnik w tym
nie pomaga. Pomniki są w pewnym sensie wizualną przemocą,
narzuconą przez władze. Ludzie, którzy włączyli się w mój
projekt, zrobili to z własnej woli. Zasadzenie drzewa jest dla nich
osobistym kontaktem z pamięcią" – mówi Łukasz Surowiec w rozmowie z Danielem Millerem.