Tam, gdzie mają miejsce wydarzenia, nad którymi trudno przejść do porządku dziennego, niemal natychmiast na pełnych obrotach wytwarzane są mity.
Wiśniewska: Skarpety do sandałów
Wstyd, który jest dziś jedną z największych blokad w relacjach między ludźmi, dla Dunham nie istnieje.
Krytycy o Oscarach: Klub białych mężczyzn
Tegoroczna gala oscarowa to konserwatywny werdykt i postępowe przesłanie.
Majewska: Karolcia do lamusa. Ale co zamiast?
Dlaczego MEN nie stworzy sensownej listy wartościowych książek dla dzieci, tylko proponuje nam niezobowiązująca zabawę internetową?
Bendyk: 50 twarzy „Idy”
„Ida” wygrała Oscara, ale przegrała z „Grejem” w Pabianicach, w Słupcy, w Polsce.
Martwa natura, czyli polska historia według „Idy”
Pawlikowski otula nasz strach przed przeszłością kożuchem anielsko-przaśnych obrazów.
Kim ty naprawdę jesteś, Jasiu?
Moje wygłupy przeważnie mają swój sens, który można rozszyfrować przy odrobinie dobrej woli i pomyślunku.
Kudriaszowa: Tak, wierzyliśmy w komunizm [rozmowa]
Chciałam pokazać, jak bardzo dla nas, dzieci, ważne były komunistyczne opowieści.
Bożek: Polski futuryzm AD 1977
Wygrzebane z archiwum TVP utwory pokazują, że i „naszym” nie brakowało futurystycznego polotu.
W tej perfekcji jest coś fałszywego
Nic dziwnego, że ten film poprawia ludziom samopoczucie: wszystko jest tam przewidywalne.
Dunin: Miłość w czasach ponowoczesnej zarazy
Gdyby Anthony Giddens przeczytał tę powieść, to może zastanowiłby się nad sensownością swojej kategorii „czystej relacji”.
Majmurek z Berlinale: Berlińska pamięć
Obraz przełomu z punktu widzenia kilkulatków, którzy nagle przenieśli się do zupełnie innego świata – tego brak mi w polskim kinie.
