Spotkanie autorskie z Olgą Tokarczuk wokół jej najnowszej książki Moment niedźwiedzia. Prowadzenie: Joanna Brewińska (Krytyka Polityczna)
19 maja, sobota, godz. 17.30, sala Senatu US, al. Papieża Jana Pawła II 22a
Spotkanie autorskie z Olgą Tokarczuk wokół jej najnowszej książki Moment niedźwiedzia. Prowadzenie: Joanna Brewińska (Krytyka Polityczna)
19 maja, sobota, godz. 17.30, sala Senatu US, al. Papieża Jana Pawła II 22a
Spotkanie odbędzie się w ramach Festiwalu Literatury Kobiet Gryfia Szczecin 2012.
O KSIĄŻCE
Czy zwierzęta noszą maski? I co się kryje w ich oczach, skoro „nie ma
tam duszy”? Czy możliwa jest heterotopia – świat radykalnie inny od
naszego, gdzie „nie ma mowy o zabijaniu i zjadaniu”, bo Inni to
„partnerzy, bliscy”? Gdzie zamiast wiedzy-władzy mamy strategię
świadomej niewiedzy, a zamiast dominacji – współodczuwanie?
Balansując na granicy literackiej mitologii i krytycznej eseistyki, Olga
Tokarczuk opowiada nam o ciele, seksualności i śmierci, o uwikłaniu w
płeć i uwiedzeniu darkroomem. O Michelu Faberze i Matriksie. A także o
swoich podróżach, mapach lęków i lądów, ulicach Amsterdamu i horyzoncie
Masywu Ślęży.
O AUTORCE
Olga Tokarczuk (ur. 1962) – jedna z najpopularniejszych i
poczytniejszych polskich pisarek, laureatka wielu prestiżowych nagród, w
tym nagrody Nike 2008 (za Biegunów). Kilkakrotna laureatka nagrody Nike czytelników. Jej powieść Dom dzienny, dom nocny
znalazła się na tzw. krótkiej liście nominowanych do Międzynarodowej
Dublińskiej Nagrody Literackiej IMPAC. Należy do grona najczęściej
tłumaczonych polskich pisarzy. Prawa do tłumaczenia jej książek zostały
sprzedane już do ponad dwudziestu krajów.
W świecie Olgi Tokarczuk niedźwiedź stoi w kolejce przy kiosku, a pstrąg w migdałach z opowiadania Bardo. Szopka
pojawia się na stole w restauracji, do którego zaproszono autorkę, choć
żałowano nieco, że odmówiła wymyślonej przez siebie szopce istnienia w
twardej rzeczywistości.
Moment niedźwiedzia to książka o budowaniu własnego miejsca w świecie
i języku. A to proces niełatwy i nigdy niekończący się. W zbiorze
tekstów Tokarczuk możemy obserwować, jak tworzy ona swoją heterotopię
personapolis. Jest to miasto trochę podobne do Amsterdamu, ale również
do Barda i Wałbrzycha. Jak wspomniany pstrąg w migdałach istnieje
jednocześnie w tekście literackim i empirycznym doświadczeniu. W swojej
posthumanistycznej heterotopii pisarka toczy dialog z J. M. Coetzeem i
stworzoną przez niego literacką postacią, Elizabeth Costello, bo oboje
są równie prawdziwi.
W tekstach Tokarczuk podważona zostaje cezura między naturą a kulturą, kobietą i mężczyzną, prawdą życia i opowieści.
Joanna Bator
