Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

Miasto

Opera i co dalej? | Dramaturgia muzyczna

Seminarium Uniwersytetu Krytycznego "Opera i co dalej?". Prowadzenie: Monika Pasiecznik. Gość: Łukasz Grabuś.

Uniwersytet Krytyczny | Opera i co dalej? | Dramaturgia muzyczna

Prowadzenie: Monika Pasiecznik
Gość: Łukasz Grabuś 

5 czerwca, środa, godz. 19.00, Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Ktoś powiedział, że opera to największe nieporozumienie, jakie stworzyła ludzkość. W istocie, cztery wieki jej historii to dzieje osobliwych porażek. Zaczęło się od fałszywie pojętej rekonstrukcji antycznej tragedii przez członków Cameraty Florenckiej, potem były nierozstrzygalne spory o miejsce tekstu, muzyki, teatru, o sposób współistnienia sztuk, wreszcie – niespełniona utopia teatru totalnego. Opera to dowód na to, jak wielki twórczy potencjał ma w sobie pomyłka! 

Kwestię opery miała ostatecznie „rozwiązać” powojenna awangarda, która obwieściła w latach 60. XX wieku śmierć gatunku. Slavoj Žižek poszedł jeszcze dalej i napisał książkę o „drugiej śmierci opery”. Był to jednak tylko kolejny przykład niemożliwości uwolnienia się od starej operowej fantasmagorii, a nie próba odpowiedzenia na pytanie co dalej.

Jak wygląda opera po swoim zmierzchu? Teatr instrumentalny, muzyka sceniczna, opera konceptualna, forma modułowa – dziś znów mamy sto odpowiedzi na to pytanie. Na seminarium nie będziemy więc mówić o operze w kontekście niespełnionych pragnień, historii, mitu, postmodernizmu, campu czy gry konwencją. Przyjrzymy się konkretnym modernistycznym projektom z ostatnich kilku dekad, inspirowanym nową muzyką, filozofią, sztuką i teatrem.

Monika Pasiecznik – krytyczka muzyczna, redaktorka „Ruchu Muzycznego”, felietonistka „Odry”. Absolwentka filologii polskiej na UWr i teorii muzyki na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Publikowała też m.in. w „Glissandzie”, dwutygodnik.com, „Ricie Baum”. W latach 2009 i 2011 członkini komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu. Autorka pierwszej polskiej monografii Karlheinza Stockhausena: Rytuał superformuły. Karlheinz Stockhausen: Licht. Die Sieben Tage der Woche.

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2011-2013” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

UM

 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij