DKF: Jak czytać kino grozy? | Lektura psychoanalityczna | „Ginger Snaps”

Uniwersytet Krytyczny | DKF: Jak czytać kino grozy? | Lektura psychoanalityczna: menstruacja i monstrualność | Ginger Snaps, reż. John Fawcett, Kanada 2000, 108′

Prowadzenie: Klaudia Rachubińska

12 grudnia, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Przez lata postać wilkołaka wiązana była w baśniach, mitach i kulturze popularnej przede wszystkim z mężczyznami. Ogromna siła mitycznych stworzeń, ich niepohamowana agresja i wyostrzone zmysły łowcy – a także mocno owłosione ciało o szerokich barkach i umięśnionych ramionach – przywodziły na myśl raczej męskie niż kobiece stereotypy. Tego rodzaju zwierzęcość, brutalność oraz ukryte skojarzenia z nieposkromioną, aktywną seksualnością były przez wiele lat niemożliwe do powiązania z dominującymi w kulturze schematami kobiecości. Tymczasem – jak sugerują twórcy filmu „Ginger snaps” – wyobrażenie wilkołaka okazuje się mieć zaskakująco dużo wspólnego z postacią nastoletniej dziewczyny. Czy wynika to ze stopniowego poszerzania się spektrum narracji o rolach płciowych? A może źródło zaskakujących paraleli nakreślonych w filmie leży znacznie głębiej?
 

Film wyświetlany będzie w języku angielskim z polskimi napisami. 

_________

Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków. Podczas sześciu jesiennych spotkań przyjrzymy się z bliska horrorowi jako gatunkowi, wspólnie zbadamy sens podejrzliwej, a nawet paranoicznej lektury i spróbujemy zaaplikować konkretne perspektywy teoretyczne do kilku popularnych filmów, by sprawdzić, czy współczesny widz – który już wie, że nie należy schodzić do piwnicy mówiąc „zaraz wracam” – może się z nich jeszcze czegoś dowiedzieć o kulturze, w której żyje.

Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus. 

________

 
Pozostałe seminaria Uniwersytetu Krytycznego w semestrze jesiennym.  

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2011-2013” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.