W Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód zapadł wyrok w sprawie małżeństwa, które próbowało wnieść ładunki wybuchowe na organizowany w ubiegłym roku w mieście Marsz Równości. Oskarżeni przyznali się do stawianych im zarzutów. Trafią do więzienia na rok. „Jestem za Polakami i rodziną. Dla mnie wartości rodzinne to chłopak i dziewczyna” – mówił śledczym niedoszły polski terrorysta.
We wrześniu 2019 roku w Lublinie 21-letnia Karolina S. i 27-letni Arkadiusz S. wzięli udział w kontrmanifestacji, która była odpowiedzią na odbywający się w tym samym czasie Marsz Równości. Tuż przed samym rozpoczęciem wydarzenia małżonkowie zostali zatrzymani przez policję. Funkcjonariusze znaleźli w ich plecaku domowej roboty ładunki wybuchowe, skonstruowane za pomocą ogólnodostępnych artykułów – opakowań z gazem do zapalniczek oraz petard hukowych, owiniętych taśmą klejącą i kawałkiem drutu miedzianego.
Eksplozja amatorsko wykonanych bomb – jak ocenili później biegli badający sprawę – mogła doprowadzić do śmierci uczestników Marszu. Za samą tylko próbę dokonania tego czynu małżeństwu groziło nawet 8 lat pozbawienia wolności. S. postanowili jednak przyznać się do winy, co wpłynęło na złagodzenie wymiaru kary. Ostatecznie sędzia skazał ich na rok bezwzględnego więzienia. Wyrok nie jest prawomocny, jednak zmianom może ulec jedynie długość zasądzonego pobytu w zakładzie karnym. Na uprawomocnienie orzeczenia para zaczeka na wolności; 5 miesięcy spędziła już w areszcie.
czytaj także
Przebieg śledztwa prowadzonego przeciwko oskarżonym wskazuje, że reprezentują oni homofobiczne postawy, jak również mogą być wyznawcami nacjonalistycznych poglądów. Arkadiusz S. nosi przy sobie krzyż celtycki, którym często posługują się neofaszystowskie grupy i organizacje. Powoływał się na patriotyzm i model tradycyjnej rodziny. „Jestem za Polakami i rodziną. Dla mnie wartości rodzinne to chłopak i dziewczyna” – mówił śledczym niedoszły polski terrorysta.
czytaj także
Karolina i Arkadiusz S. nie byli dotychczas karani. On pracował jako monter w jednej z lubelskich firm, a ona była bezrobotna i ubiegała się o odzyskanie dwójki dzieci z poprzedniego związku, które trafiły do rodziny zastępczej. Oboje byli kibicami piłki nożnej i wspólnie regularnie uczestniczyli w meczach. Dotychczas nie notowała ich policja.
czytaj także
Po zatrzymaniu 27-latek twierdził, że nie miał zamiaru zdetonować posiadanych ładunków. „Wyjąłem tylko jedną petardę z plecaka i zostałem zatrzymany. Te petardy wziąłem z głupoty. Nie chciałem ich rzucać w policjantów. Oni też są przeciwni takim marszom. Byłem pod wpływem alkoholu” – tłumaczył się.
Wraz żoną odpowiadał przed sądem za udział w nielegalnym zbiegowisku oraz nielegalne wytwarzanie i posiadanie urządzeń wybuchowych. W trakcie śledztwa przyznał się do winy, zapewniając jednak, że Karolina S. nie miała nic wspólnego z jego zamiarami. Kobieta początkowo zaprzeczała wszelkim zarzutom. „Mój mąż lubi petardy. Nazywam go pirotechnikiem” – stwierdziła podczas dochodzenia. Przed sądem jednak przyznała się do winy.
Szczucie na mniejszości wymyka się władzy spod kontroli [Sutowski rozmawia z Witkowskim]
czytaj także
W uzasadnieniu Łukasz Czapski, sędzia Sądu Rejonowego Lublin-Zachód, wskazał, że wyrok wydał „taki, jaki został uzgodniony między stronami, uznając, że okoliczności czynów i wina oskarżonych nie budzą wątpliwości”.
W Lublinie toczy się obecnie postępowanie przeciwko siedmiu innym osobom, które miały zagrażać bezpieczeństwu uczestników wrześniowego Marszu Równości, rzucając w nich butelkami i kamieniami. Na szczęście nikomu nic się nie stało, choć doszło do użycia siły pomiędzy kontrmanifestantami a policją. Za zakłócanie porządku i atak na funkcjonariuszy przebywającym w areszcie mężczyznom, z których najmłodszy ma 19, a najstarszy 47 lat, grozi nawet do 3 lat pozbawienia wolności.
Źródło: „Dziennik Wschodni”
