#COP24

Rozmowa z Ewą Bińczyk, autorką książki „Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu”.

Splot politycznej zawieruchy, przemocy i klęsk wywołanych zmianą klimatu wynosi do władzy radykałów z bronią w ręku.

Znacie te mity. Teraz pomagamy je prostować.

Kilka tysięcy osób przeszło w sobotę ulicami Katowic w Marszu dla Klimatu – proteście przeciwko opieszałości rządów w walce z globalnym ociepleniem.

Dziesiątki lat straszenia kataklizmem nie powstrzymały globalnego ocieplenia. Tę historię trzeba opowiedzieć losami ludzi, a nie liczbami.

Co konkretnie oznacza ocieplenie o półtora stopnia Celsjusza, a co – o całe dwa stopnie?

Na Słowacji pokojowy protest na rzecz klimatu zakończył się postawieniem poważnych zarzutów kryminalnych aktywistom. Jak wpłynie to na przyszłość ruchu klimatycznego?

Przyszłość naszych płuc i krtani, o temperaturze Ziemi nie wspominając, to sprawa zbyt poważna, by ją zostawić Romanowi Giertychowi i Grzegorzowi Schetynie.

Na realizm polityczny jest już za późno. Róbmy to, co realistyczne z punktu widzenia klimatu.

Z czym polski rząd jedzie na COP24? Sprzeciw wobec obniżki emisji CO2 i przekonywanie o nieszkodliwym wykorzystaniu półproduktów spalania węgla. Brawo my!

Przyczyny powstania problemu ocieplenia na terenie Polski? To oczywiście liberalna polityka „ciepłej wody z kranu”.

Jest taki kraj, którego klimat wciąż się poprawia, choć większość swojej energii czerpie on ze spalania węgla.

Guy Standing postuluje Fundusz Dobra Wspólnego: podatek od prywatnych zysków czerpanych z eksploatacji tego, co wspólne – zasobów naturalnych naszej planety.

Czym jest ekobójstwo i kogo dotyka w największym stopniu?

Zmiana klimatu to nie tylko klęski i wyrzeczenia. To również wielka szansa na rozwój.

To nie jest odległa przyszłość. Być może już za 12 lat politycy będą zarządzać skutkami zmiany klimatu o półtora stopnia Celsjusza.