Dla większości ludzi COVID-19 to pierwsza pandemia, jakiej doświadczyli. Jeśli ograniczymy się do przywrócenia status quo, na pewno nie będzie ostatnią.
Za sprawą pandemii koronawirusa nasza rzeczywistość przypomina koszmar. Wraz z rosnącą liczbą szczepień wykonywanych na całym świecie wielu z nas wierzy, że niebawem odzyska swoje dawne życie. Zanim jednak wrócimy do „normalności”, warto na chwilę się zatrzymać i zastanowić, skąd właściwie wziął się covid.
Jak wiele chorób zakaźnych, COVID-19 ma swoje źródło w zawłaszczaniu świata przyrody przez człowieka. Dążeniom poszczególnych państw do rozwoju gospodarczego towarzyszą wycinanie drzew, górnictwo, budowa dróg, ekspansja rolnictwa i urbanizacja, które powodują masowe niszczenie siedlisk.
To z kolei sprawia, że mamy coraz bliższy kontakt z dzikimi zwierzętami, z których wiele jest nosicielami groźnych chorób i patogenów. Kiedy ludzie naruszają ekosystemy i niszczą siedliska dziko żyjących gatunków, choroby mogą z łatwością przenosić się ze zwierząt na człowieka.
Monbiot: Łosoś z malowniczej Szkocji, czyli jak konsumpcjonizm zabija wyobraźnię
czytaj także
Blisko trzy czwarte nowych chorób atakujących ludzkość pochodzi od zwierząt. Naukowcy uważają, że do powstania koronawirusa doszło wśród kolonii dzikich nietoperzy, skąd zaś nastąpiła transmisja na człowieka.
Pandemia COVID-19 nie jest odosobnionym przypadkiem. To jeden z przejawów globalnego systemu ekonomicznego, który niszczy życie na naszej planecie i zabija bezcenną dziką przyrodę.
Dla wielu z nas COVID-19 to pierwsza pandemia, jakiej przyszło nam doświadczyć. Jednak o ile nie zmienimy naszego postępowania, niemal na pewno nie będzie jedyną.
A zatem, nim wydamy miliardy dolarów na przywrócenie poprzedniego statusu quo, być może jest to dobry moment na refleksję. Aby zapobiec kolejnym pandemiom i stawić czoło kryzysowi ekologicznemu i klimatycznemu, światowe rządy muszą obrać inny kurs. Jak miałby on wyglądać?
Nowy kurs oznacza inwestowanie w możliwie najszybszą dekarbonizację światowej gospodarki oraz zmniejszenie śladu środowiskowego. To zakończenie destrukcyjnych działań, takich jak wycinanie lasów i intensywne górnictwo. Wreszcie to również koniec naszego uzależnienia od ekonomicznego wzrostu i umieszczenie na pierwszym miejscu potrzeb ludzi i Ziemi.
W następstwie kryzysu finansowego z 2008 roku uratowaliśmy banki. Dziś, w 2021 roku, musimy uratować planetę.
**
George Monbiot jest dziennikarzem i działaczem ekologicznym. Publikuje w „Guardianie”. Jego najnowsza książka nosi tytuł Out of the Wreckage.
Felieton opublikowany w magazynie openDemocracy na licencji Creative Commons. Z angielskiego przełożyła Anna Opara.
