Wdecha dla Moniki Strzępki i Pawła Demirskiego

"Za teatr, który dotyka", a w szczególności za spektakl W imię Jakuba S. w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Monika Strzępka i Paweł Demirski otrzymali Wdechę w kategorii "Wydarzenie roku". Nagrodę przyznaje redakcja magazynu "Co Jest Grane", dodatku do stołecznej "Gazety Wyborczej". Gratulujemy!

red.

10.02.2012 2012-02-10

Komentarze

Krytyka potrzebuje Twojego głosu. Dołącz do dyskusji. Komentarze mogą być moderowane.

Zaloguj się, aby skomentować

0 komentarzy

Komentarze w treści

Zobacz wszystkie

Nowości

Pierogów już nie robię. O szarej strefie usług opiekuńczych

Pierogów już nie robię. O szarej strefie usług opiekuńczych

Joanna Mikulska

od 49,90 zł

Wielogłowa hydra Marcus Rediker, Peter Linebaugh

Wielogłowa hydra. Żeglarze, niewolnicy, pospólstwo i ukryta historia rewolucyjnego Atlantyku

Marcus Rediker, Peter Linebaugh

od 39,13 zł

Matki twórczynie

Ręka, która porusza kołyskę, trzyma pędzel

Agata Klepka, Sonia Jaszczyńska, Agnieszka Strzeżek

od 0,00 zł

okładka książki Daniela Muzyczuka "Zmierzch magów"

Zmierzch magów

Daniel Muzyczuk

od 41,93 zł

Ślady. Historia pewnego archiwum

Ślady. Historia pewnego archiwum

Joanna Ostrowska

od 39,13 zł

Bezradne i romantyczne • Aleksandra Korczak

Bezradne i romantyczne

Aleksandra Korczak

od 25,00 zł

"Przestawianie zwrotnicy. Jak politycy bawią się koleją" | Karol Trammer okładka książki

Przestawianie zwrotnicy. Jak politycy bawią się koleją

Karol Trammer

od 27,00 zł

Okładka książki "To tylko w jej głowie" | Misty Pratt

To tylko w jej głowie

Misty Pratt

od 27,00 zł

Czytaj także

Ręka, która kołysze kołyskę, pisze książkę

Czy Heweliusza zatopił diabeł? Radykalny zwrot „BruLionu” ku konserwatyzmowi

Autor David Szalay i okładka książki „Flesh”

(Nie)szczęścia Istvána, albo Barry Lyndon na miarę naszych możliwości

Wszyscy jesteśmy chorzy, choć jeszcze nie wszyscy zdiagnozowani

Rozczarowana Lewicą

Scenograficzny fetysz „Heweliusza” pokazuje polityczną siłę nostalgii

Chcą zrobić Dubaj w centrum Warszawy. Mieszkańców na to nie stać

W „Domu dobrym” widać słabości późnego Smarzowskiego, ale to film dobry i ważny