Myślisz: jestem artystą i w ogóle nie mieszam się do polityki. A potem zaczynają cię różne rzeczy wkurzać – mówi reżyserka Maria Sadowska.
Chilijski sen o Ameryce
Pinochet dążył do zniszczenia największych osiągnięć muzyki chilijskiej. Fakt, że nie do końca mu się to udało, jest w dużej mierze zasługą zespołu Los Jaivas.
„Pierwsza książka mojego dziecka” nie zachwyca [rozmowa]
„Pierwsza książka mojego dziecka” mogła być początkiem sensownych działań, jednak chyba zabrakło należytej uwagi.
Bożek: Krwiożercze rodzinne szczęście
Herman Koch w „Kolacji” pokazuje, jak ukochana przez polskich polityków „podstawowa komórka społeczna” może się stać złośliwym nowotworem.
Leszczyński: Obietnica Gierka
Przez chwilę można było wierzyć, że Polska rośnie w siłę, a ludziom rzeczywiście żyje się dostatniej. Fragment „Skoku w nowoczesność” Adama Leszczyńskiego.
Majmurek, Wiśniewska: List otwarty do „lemingów”
„Układ zamknięty” nie sprawdza się ani jako polityczna narracja, ani jako rozrywkowe kino dla politycznie niezmotywowanej publiczności.
W poszukiwaniu nowego rytuału
„Praktyki” Piotra Wysockiego tworzą zdumiewającą opowieść o rzeczywistości wykluczonych, w której dochodzi do spotkania różnych światów.
Lepsza dżungla niż patriarchat
Bohaterki „Podróżniczek” odważyły się na ucieczkę z patriarchalnego, wiktoriańskiego świata, w którym kobieta miała ładnie pachnieć i omdlewać.
Chutnik: Fantazyjny komiks staje w gardle
Cwaniary to nie są fantastyczne superbohaterki, one istnieją. Dlatego książka trafia w czuły dziewczyński punkt.
Michnik: 1947, spojrzenie z zewnątrz
Efektowny tytuł „Barwy ruin” jest w pewnej mierze mylący – wystawa w Domu Spotkań z Historią nie dotyczy bowiem w pierwszej kolejności wojennych zniszczeń.
Worotniow: Moje prace są czymś w rodzaju trollingu
Rozmowa Oleksija Radyńskiego z Wową Worotniowym – kultowym ukraińskim artystą ulicznym.
Z kosmosu z nowym niepowtarzalnym stylem
Poza Chicago o footworku długo prawie nikt nie słyszał. Dopiero teraz wychodzi debiutancka płyta 41-letniego fundatora tego gatunku. O RP Boo pisze Jakub Bożek.
