Dizzee Rascal, jak wielu jego rówieśników, miał problemy w szkole, chciał światowej sławy i wielkich pieniędzy. Udało mu się dzięki grime’owi.
![](https://krytykapolityczna.pl/wp-content/uploads/2013/08/dizzee-840x440.jpg)
Dizzee Rascal, jak wielu jego rówieśników, miał problemy w szkole, chciał światowej sławy i wielkich pieniędzy. Udało mu się dzięki grime’owi.
W „Blue Jasmine” Woody Allen po raz kolejny mówi głosem przeciwnym dominującej hollywoodzkiej narracji.
W zasadzie chcemy dobrze, ale rzadko myślimy o tym, że nie tylko oni powinni się dostosować, ale i my też – do nich i ich potrzeb.
Czy dog argentyński nie jest w równym stopniu artefaktem cierpliwej pracy kultury jak freski w Kaplicy Sykstyńskiej?
Czy chciałbyś żyć z obstawiania, że niektórzy ludzie umrą raczej prędzej niż później? Fragment książki „Czego nie można kupić za pieniądze”.
To prawda, życie bywa trudne, ale czyż śmiech nie jest czasem jedynym lekarstwem?
Filozofia umarła z chwilą narodzin. Kres był w nią wpisany już od zarania, dlatego każdy wielki myśliciel chciał być ostatnim filozofem.
Choć „Elizjum” przedstawia odległą przyszłość – koniec XXII wieku – to jest komentarzem do jak najbardziej współczesnej sytuacji politycznej.
W gruncie rzeczy nie ma innego sposobu myślenia niż ten, który obecnie określa się jako heglowski.
Sukces czy porażka zależy wyłącznie od nas. W razie czego zawsze możemy się poddać terapii. Jeśli którejś się nie uda, to wyłącznie jej wina.
Czy koncert Zbigniewa Wodeckiego z grupą Mitch&Mitch na tegorocznym OFF-ie to zwiastun nowego trendu i rzeczywiście dojdzie do rehabilitacji pomijanej części polskiej muzyki popularnej?
Aman Mojadidi, pół Afgańczyk, pół Amerykanin, z wykształcenia antropolog kultury, śmiało wprowadził do Afganistanu sztukę konceptualną i zaangażowaną.