Skąd ta potrzeba, by o krwawej i bolesnej historii opowiadać nostalgiczną i uniwersalizującą baśń? Baśń, w której wszystko jest piękne, nawet to, co brzydkie?

Skąd ta potrzeba, by o krwawej i bolesnej historii opowiadać nostalgiczną i uniwersalizującą baśń? Baśń, w której wszystko jest piękne, nawet to, co brzydkie?
„Amerykańskie kino niezależne” od dawna znaczy już tak wiele, że można zastanawiać się, czy jeszcze znaczy cokolwiek.
W środę 30 października zespół pracowników Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie wręczył dyrektorowi Fabio Cavallucciemu wotum nieufności.
Z radością witam kobietę mizantropkę jako literacką bohaterkę. Zazwyczaj kobiety w powieściach, nawet jeśli nie kochają ludzi, same pragną być kochane.
Jarmusch wyśmiewa się z tej kultury, ale może na ruinach XX wieku jest ona jedyną sensowną strategią przetrwania?
Świadectwa teatru, o których piszę, niczego nie ocalają. Nic nie są w stanie przedstawić. Nie przynoszą katharsis. Ale istnieją.
Komentarz „Solidarności” do spotkania z dyrektorem Fabio Cavalluccim w poniedziałek 21 października.
Inga Iwasiów o przyczynach usunięcia jej z jury nagrody Gryfia.
Historia onkologii jest historią falstartów, płonnych nadziei, niespełnionych ambicji.
Ale internet niedługo pozbawi telewizję resztek jej monopolu.
Na spotkanie dyrekcji CSW i jego załogi przybyć powinni nie tylko współpracownicy Zamku, ale także dziennikarze, urzędnicy, obywatele – strona społeczna.
Och, Dexter, a przecież na początku wszystko tak dobrze szło. Ale dlaczego to trwało tak długo? Czy naprawdę scenarzyści nie mogli cię wykończyć wcześniej?