Z Sabrim Louatah, autorem powieści „Dzikusy”, rozmawia Kaja Puto.
Książki
Historia rewolucji
Ocalić od zapomnienia, tylko po co?
Stulecie rewolucji październikowej to nie tylko okazja do przypomnienia aktualności tego wydarzenia, ale czasem też pretekst do wydania książek, które powstały nie wiadomo po co.
Film
Najlepsze filmy i seriale, jakie mogliście przegapić w 2017 roku
Zestawienie filmów i seriali, o których w 2017 roku nie było specjalnie głośno – choć być powinno.
Komiks
Hollywood to miejsce, w którym rządzi młodość. I mężczyźni
Joanna Karpowicz: malarka, autorka komiksów. Magdalena Lankosz: scenarzystka, dziennikarka. Ich komiks „Anastazja” opowiada o matce i córce, które w 1926 roku stają u bram Hollywood, aby spełnić sen o sławie.
Podsumowanie 2017
Podobało mi się w 2017
Z kilku tysięcy pozycji, które mogłyby mnie potencjalnie zainteresować, napisałam o stu dwudziestu, przeczytałam nieco więcej, przejrzałam o wiele więcej. A co mi się podobało?
„W ciemni”
Ojciec lubił mawiać: „wcielam się w samą siebie” [rozmowa z Susan Faludi]
Feminizm podważa mentalność opartą na relacji zwycięzcy i przegranego w społeczeństwie. Rozmowa z Susan Faludi.
Film
„Dzikie róże”, czyli trzy kobiety w różnym wieku
Dziewczynka, Ewa i matka Ewy to trzy pokolenia kobiet w Polsce. Młoda nie jest jeszcze utemperowana przez szkołę i konwenanse, Ewa została przez konwenanse przeczołgana i zgnojona, a matka Ewy sama jest chodzącym konwenansem.
„Black Mirror”
Nikt cię jeszcze nie nagrał, jak zdejmujesz majtki przed komputerem?
Zagrożeniem nie jest wcale technologia.
Popkultura i polityka
Kto chce się pozbyć Apu?
Widzieliście już, jak grupa amerykańskich komików i południowoazjatyckich aktorów rozprawia się z legendarną postacią serialu Simpsonowie – sklepikarzem Apu?
Kinga Dunin czyta
Zrób sobie prezent
Książka czytana z przyjemnością, zainteresowaniem, wzruszenie, rozbawieniem, której nie chcemy porzucić, żeby pójść na pasterkę.
Muzyka i feminizm
Punkowa feministka z misją
Z SIKSĄ rozmawia Wiktoria Bieliaszyn.
Kinga Dunin czyta
Jak zawsze to, co zawsze
Miłoszewski w „Jak zawsze” sprzedaje nam wariant mainstreamowej, beznadziejnie nudnej i fatalistycznej narracji, w której wciąż żyjemy. My, smutne sieroty po III RP.
