Dyskusja z udziałem prof. Małgorzaty Kowalskiej (KP). Wydarzenie towarzyszy wystawie "Punkt bez JA".
11 września, środa, godz. 18.00, Galeria Arsenał elektrownia, ul. Elektryczna 13 (wejście od ul. Świętojańskiej), Białystok
Prezentacja filmu Pawła Kuczyńskiego Fenomenologia prawdy oraz dyskusja z udziałem prof. Małgorzaty Kowalskiej, prof. Piotra Nowaka i Marcina Rychtera.
Małgorzata Kowalska – filozof, profesor Uniwersytetu w Białymstoku, kierownik Zakładu Filozofii Współczesnej i Społecznej, zajmuje się głównie współczesną filozofią kontynentalną, przede wszystkim francuską, oraz filozofią społeczno-polityczną. Autorka m.in. „W poszukiwaniu straconej syntezy. Jean-Paul Sartre i paradygmaty filozoficznego myślenia”, „Dialektyka poza dialektyką. Od Bataille’a do Derridy”, „Demokracja w kole krytyki”. Związana z Krytyką Polityczną.
Piotr Nowak – filozof, adiunkt w Katedrze Filozofii na Uniwersytecie w Białymstoku, autor książek „Ontologia sukcesu. Esej przy filozofii Alexandre’a Koje`ve’a” oraz „Podpis księcia”. W 2010 roku ukazała się pod jego i Mikołaja Wiśniewskiego redakcją „Historia filozofii politycznej” Leo Straussa i Josepha Cropseya. Zastępca redaktora naczelnego kwartalnika „Kronos”.
Marcin Rychter – filozof. Zakład Filozofii Kultury Uniwersytetu Warszawskiego. Obszary badań: metafizyka nieanalityczna, ontologia dzieła sztuki, filozofia muzyki, nihilizm, filozofia kultury, neomarksizm, postheideggeryzm, spekulatywny realizm. Zainteresowania pozafilozoficzne: muzyka współczesna i eksperymentalna, Shoah, proza i poezja współczesna. Członek redakcji kwartalnika „Kronos”.
O wystawie w Galerii Arsenał:
Inspiracją wystawy Punkt bez JA była koncepcja jednego z myślicieli postmodernistycznych, Gilles’a Deleuze’a, dotycząca rhisome, czyli kłącza.
Poprzez wystawę „Punkt bez JA” chcielibyśmy ukazać, że koncepcja Deleuze’a może stanowić istotny punkt odniesienia dla współczesnego człowieka oraz zbadać, jak przekłada się ona na różne aspekty otaczającej nas rzeczywistości. Na rzeczywistość tę składają się z jednej strony narastające napięcie i niepokój, kryzys ekonomiczny i wynikający z niego brak poczucia bezpieczeństwa. Osłabione kontakty i relacje międzyludzkie, które potęgują samotność, a nieraz również poczucie odrzucenia i izolacji (co wydaje się paradoksem wobec stale rozwijających się możliwości komunikacji). Wszechobecne media bombardujące nas złowieszczymi lub bezwartościowymi informacjami. Rozrastające się mechanizmy kontroli, w sposób niejawny wpływające na podświadomość i sterujące naszymi codziennymi zachowaniami.
Z drugiej strony kłącze charakteryzuje się niezwykle pozytywną energią. Kłącze to wielość i witalność, co w przełożeniu na rzeczywistość oznacza różnorodność możliwości, otwarcie, brak ograniczeń oraz w rezultacie (potencjalną) wolność, swobodę wyboru i samookreślenia. Ta wolność wyboru pozwala nam decydować, kim chcemy być, w jakim kierunku pragniemy podążać, a w konsekwencji – kreować własną rzeczywistość.
Nawiązanie do teorii Deleuze’a wydaje się więc uzasadnionym posunięciem. Najbardziej zależy nam na ukazaniu problemu w kontekście praktyki artystycznej, tak aby teoria nie dominowała nad obserwacją zachowań społecznych…
