Konrad Pustoła zostanie zapamiętany jako artysta i ceniony fotograf. Dla dziesiątków ludzi był nie tylko twórcą, ale też nauczycielem i wychowawcą.
Nie wiem, czy jest to wiedza powszechna – a powinna taką być – że Konrad Pustoła był nie tylko artystą, był też nauczycielem. Dla wielu z nas w Krytyce Politycznej był tym, który pokazywał, jak można opowiedzieć historię poprzez fotografie. I uczyliśmy się tego od niego, nie tylko dzięki oglądaniu prac Konrada. Uczył nas też całkiem dosłownie: podczas warsztatów i spotkań w wielu miastach w Polsce.
Konrad uważał (zresztą słusznie, o czym się Państwo za chwilę przekonacie), że nie umiemy robić zdjęć. My, czyli ludzie z zespołu Krytyki Politycznej. Że nasze fotorelacje ze spotkań są, delikatnie rzecz ujmując, nie najlepsze. Nie chcąc być tylko osobą, która zwraca uwagę na błędy, Konrad postanowił nam pokazać, że fotografia może być nie tylko banalną dokumentacją, ale językiem, za pomocą którego mówi się o wydarzeniach, opisuje się i opowiada świat.
Wsiadaliśmy więc do samochodu Bernarda albo Konrada i jeździliśmy to do Cieszyna, to do Kalisza na spotkania warsztatowe. Zapraszaliśmy na nie osoby z Klubów Krytyki Politycznej, przyjaciół, lokalnych aktywistów. Konrad pokazywał nam swoje prace i opowiadał o kulisach ich powstania. W Kaliszu długo rozmawialiśmy o Niedokończonych domach. Wspólnie ćwiczyliśmy. Godzinami przestawialiśmy zdjęcia i rozmawialiśmy o tym, jak różne narracje mogą one tworzyć.
Konrad nieraz jeździł też do Torunia. Oprócz spotkań z publicznością, jeździł tam na spotkania z dziećmi. Je też uczył. Rozdawał aparaty jednorazowe i zabierał dzieciaki na spacer po mieście. Razem robili zdjęcia. Wspólnie też o nich później rozmawiali. Część zdjęć przedstawiała wnętrza koszy na śmieci, część czarne plamy, niektóry były rozmazane, jak portret Konrada. Ale wiele pokazywało Toruń i jego mieszkańców, w sposób tak ciekawy, że lokalna gazeta postanowiła wydrukować specjalną wkładkę poświęconą cyklowi Bydgoskie przedmieście i dokumentującą projekt, którego częścią były zajęcia prowadzone przez Konrada Pustołę. W redakcji na Foksal wisi zdjęcie dzieciaków uczestniczących w warsztatach w Toruniu. Nigdy o tym nie myślałam, ale to jest przecież zdjęcie, które zrobił Konrad.
Konrad był z nami w Łodzi, Trójmieście, w Berlinie i Kijowie. Nigdy nie trzeba go było namawiać na wyjazd, który najczęściej trwał kilka dni, i w ramach którego najczęściej Konrad prowadził własnee warsztaty.
Po kilku takich spotkaniach Konrad uznał, że nie może tylko „na sucho” tłumaczyć nam, jak zrobić na przykład dobrą fotorelację ze spotkania. Postanowił sam sfotografować jedną z dyskusji w Nowym Wspaniałym Świecie i zbudować ze zdjęć fotoopowieść o nim. Zdjęcia podesłał wcale nie od razu po wydarzeniu. Były świetne. Opublikowaliśmy je, a wtedy Konrad powiedział, że to jednak nie jest łatwe zadanie: tak opowiedzieć za pomocą zdjęć o tym, że kilka osób siedzi i rozmawia. Pośmialiśmy się i dalej wspólnie kombinowaliśmy jak mimo wszystko robić fotorelacje.
Konrad Pustoła zostanie zapamiętany jako artysta, ceniony fotograf. Dla dziesiątków ludzi był nie tylko twórcą, ale też nauczycielem i wychowawcą. Za to drugie nie dają nagród, dlatego najczęściej się o takich działaniach nie dowiadujemy. A powinniśmy.
Zawsze, kiedy widzę jakieś dobre zdjęcie, które zrobiliśmy, to myślę, że Konradowi by się spodobało.
**Dziennik Opinii nr 292/2015 (1076)
