Łatwość, z jaką nawet najbardziej neoliberalne media krytykują dziś „chciwość bankierów”, pokazuje, że prawdziwe stawki w tej grze są gdzie indziej.

I trochę o tych, które już powstały.

OPZZ wybrało najgorszy możliwy kontekst na wprowadzenie do debaty publicznej tematu jawności wynagrodzeń. Ale rozważmy go na poważnie.

W „Sztuce znikania” wierzenia voodoo, polska historia, tradycja romantyczna, katolicyzm, zlewają się w jedną gęstą, surrealistyczną halucynację gościa z amerykańskich tropików.

Dlaczego o tej kluczowej dla kilku następnych pokoleń Polaków sprawie decydować mają interesy kilku koncernów energetycznych – a nie wola obywateli, czyli nasza?

Prezenterzy telezakupów przedstawiają nam kolejne dzieła sztuki współczesnej, w tym artystów o takiej pozycji jak Jeff Koons. Oto Kunstmarkt TV.

Nie jestem naiwny, wiem, jak działa rynek sztuki, zdaję sobie sprawę z manipulacji. Ale nie można dziś nie być częścią tego systemu.

Polsce potrzebna jest dzisiaj lekcja bezwstydu, która unieważni podział na ciemnogród i oświeconą resztę, a straszak homo sovieticus odeśle wreszcie do historii.

Prawdziwą stawką dla Ukraińców jest taka krytyka nacjonalizmu UPA, która nie wpada w poradziecką narrację, że to byli po prostu bandyci.

Wszyscy uważają, że jak nas wysiedlają, to jest „czystka etniczna i zbrodnia”, a jak my wysiedlamy, to jest to „precyzyjnie zaplanowana, humanitarna” operacja.