Wsparcie Wspieraj Wydawnictwo Wydawnictwo Dziennik Profil Zaloguj się
Aleksandra Kumala

Aleksandra Kumala

Kulturoznawczyni, doktorka nauk humanistycznych UJ. Naukowo zajmuje się (nie)pamięcią wojny i Zagłady, a zwłaszcza reprezentacjami nieheteronormatywności w obozach koncentracyjnych. Publikuje teksty poświęcone literaturze, filmom i serialom.

Teksty

Recenzja

Setka, galaretka i mordobicie. Laurka dla najtisowej męskości

W tym filmie fascynuje mnie zupełnie przebrzmiała wizja męskości, którą reżyser od lat realizuje z właściwą sobie dziaderską konsekwencją.

„Zamach na papieża” Reżyseria: Władysław Pasikowski

3

Recenzja

Męczeństwo czyni wolnym

Dziesiąta z kolei produkcja o Kolbem odpowiada na turbopatriotyczne marzenia o „filmie o obozach, gdzie bohaterem nie jest biedny Żyd”.

„Triumf serca” reżyseria: Anthony D'Ambrosio
Recenzja

To nie jest ptak

„Bird” dowodzi, że połączenie poetyk kina społecznego i familijnego zwykle odbywa się kosztem pierwszej z nich.

„Bird” reżyseria: Andrea Arnold
Recenzja

Warto być Polką

Obejrzawszy ten film dwukrotnie w ciągu dwóch dni, wciąż nie potrafię wyjść z podziwu. Czegoś tak doskonale złego nie widziałam od dawna.

„Pani od polskiego” reżyseria: Radosław Piwowarski

Odkupiona Pamela Anderson [o „The Last Showgirl”]

Fantastycznie, że aktorka nieco ponad dekadę temu przejęła kontrolę nad hollywoodzką narracją o samej sobie, nie zmienia to jednak faktu, że „The Last Showgirl” to kompletnie nieudana, przeestetyzowana indie wydmuszka.

Unboxing [o filmie „Bezcenny pakunek”]

Trudno uwierzyć, że ambicją Hazanaviciusa było uniknięcie klisz i poetyki spod znaku holo-polo.

Mała syrenka [o „Bogini Partenope” Paolo Sorrentino]

Zamiana „zblazowanego bohatera w podeszłym wieku” na kobiecy manekin to podobno „istotna różnica” w filmowym dorobku Sorrentino. Dla mnie to nadal pseuoartystyczne, seksistowskie męskie fantazje.

Tęsknota za marzeniem [o filmie „Fremont”]

Ta wielojęzyczna, czarno-biała „uchodźcza opowieść” nie ma nic wspólnego z naiwną hollywoodzką fantazją o spełniającym się na naszych oczach amerykańskim śnie.

Naga prawda [o „Nieocalonym”, biografii Tadeusza Borowskiego]

Mimo upływu lat zawiła, nieoczywista, fascynująca i tragiczna historia Borowskiego pozostaje niezwykle podatna na wszelkiego rodzaju manipulacje, przekłamania i instrumentalizacje.

Architektura przetrwania [o filmie „Brutalista”]

Jeśli przyjmiemy, że w filmie Corbeta mamy do czynienia z „męskim światem”, dodać musimy także, że „byłby niczym bez kobiety lub dziewczyny”.

Wczytywanie...