🎭 Teatr

Choć mamy do czynienia z kawałkiem wciągającego teatru, tekst ma znacznie większy potencjał polityczny, niż udało się to pokazać na scenie. „Zażynki” Anny Wakulik recenzuje Jarosław Pietrzak.

W Warszawie nie ma w tej chwili miejsca na działania podejmujące ryzyko artystyczne. Instytut Sztuk Performatywnych ma wypełnić tę lukę.

Uwaga na demoralizację! Nawet z niewinnego „Dziadka do orzechów” może nagle wyleźć straszny kosmaty dziad. Z Anne Applebaum polemizuje Piotr Gruszczyński.

To przedstawienie jest ważne także dlatego, że chyba pierwszy raz udało Demirskiemu i Strzępce wyjść poza swoje podwórko. „Courtney Love” w Teatrze Polskim we Wrocławiu.

Zamiast układania list „top ten” i „must see” – ćwiczenia z pamięci. Powspominajmy. Bez nostalgii, wybiórczo i tendencyjnie. Teatralne podsumowanie roku 2012.

To prześmieszne przedstawienie pokazuje gorzką prawdę o teatrze zaangażowanym, który działa u nas w społecznej pustce, mijając się i z publicznością, i z realnymi konfliktami.

Jak odebrano „Tęczową trybunę” Pawła Demirskiego na Ukrainie?

Radni Warszawy zadecydowali o połączeniu Teatru na Woli i Teatru Dramatycznego pod dyrekcją Tadeusza Słobodzianka. Czy ten krok poprawi stan stołecznych teatrów, czy wręcz przeciwnie, jest kolejnym krokiem do ich uśmiercenia? Komentarz Witolda Mrozka.