Tematyka uzależnień obrosła przeróżnymi mitami i stereotypami - i niewątpliwie jednym z celów Ericksona było obalenie tych mitów, które na co dzień funkcjonują w mediach i obiegu publicznym.
Carlton K. Erickson jest profesorem farmakologii, dyrektorem Centrum Badania Uzależnień oraz Centrum Nauki i Edukacji na Uniwersytecie w Austin. Od ponad 40 zajmuje się badaniem neurobiologii alkoholu i innych narkotyków.
Zamierzeniem autora było napisanie książki o neurobiologii i uzależnieniach w możliwie prosty sposób. Wiedzę dotyczącą tych dziedzin posiada raczej wąskie grono specjalistów. Natomiast publikacja jest adresowana nie tylko do studentów medycyny, farmacji, psychologii, biologii, ale także do pracowników służby zdrowia, służb socjalnych i wszystkich, którzy na co dzień zajmujących się problematyką uzależnień. Przejrzysta struktura książki i zrozumiały język sprawiają, że każdy zainteresowany tematem może po nią sięgnąć i nie będzie zmuszony do szukania w innych publikacjach wyjaśnień zawiłych terminów stosowanych w neurobiologii.
Tematyka uzależnień obrosła przeróżnymi mitami i stereotypami – i niewątpliwie jednym z celów autora było obalenie tych mitów, które na co dzień funkcjonują w mediach i obiegu publicznym. Już pierwszy rozdział Kwestie terminologiczne i charakterystyka pojęcia „nałóg” i „uzależnienie” zawiera wiele wyjaśnień dotyczących nienaukowego charakteru słowa „nałóg”, oraz przykłady jego dowolnego używania. Treść publikacji oparta jest wyłącznie na naukowych dowodach, popartych wieloletnimi badaniami, a istnienie jakichkolwiek wątpliwości jest przez Ericksona natychmiast zaznaczane.
Autor dokonuje rozróżnienia między osobami używającymi, nadużywającymi i uzależnionymi chemicznie od substancji psychoaktywnych. Po przeczytaniu publikacji Ericksona nie można stwierdzić, że z ciężkiego uzależnienia, które jest chorobą neurobiologiczną i behawioralną, można wyjść wyłącznie za pomocą „silnej woli”, lub że ktoś jest „sam sobie winien”. Analiza i opis anatomii oraz neurobiologii uzależnienia chemicznego zawarte w książce, ukazują potężne mechanizmy chemiczne w mózgu, nad którymi człowiek w okresie uzależnienia nie ma już żadnej władzy i pozostaje mu pomoc farmakologiczna i psychologiczna, połączona z pracą nad sobą.
Zrozumienie neurobiologicznych mechanizmów uzależnienia wymaga podstawowej wiedzy o mózgu, którą autor wykłada w prosty sposób, wyjaśniając położenie i funkcjonowanie obszaru odpowiedzialnego w mózgu za odpowiednie reakcje po zażyciu narkotyku.
Książka jest także bardzo dobrym kompendium wiedzy na temat podstawowych narkotyków, a osobny rozdział poświęcony alkoholowi, przypomina o skali szkodliwości, zarówno pod względem liczby uzależnionych, jak i szkód zdrowotnych i społecznych wywołanych przez tą substancję psychoaktywną, jakże często trywializowaną i pomijaną przy jednoczesnym demonizowaniu innych substancji.
Autor nie pominął także analizy sposobów leczenia uzależnień. Rzetelnie opisuje zarówno sposoby terapii farmakologicznej, psychologicznej oraz samopomocowej, jak programy 12 kroków Anonimowych Alkoholików.
Nauka o uzależnieniach ma sporą wartość edukacyjną, szerzy wiedzę na temat genetycznych, neurobiologicznych i społecznych mechanizmów uzależnienia. Autor, specjalista z wieloletnim doświadczeniem, pisze o osobach, które spotkał problem zniewolenia przez narkotyk z empatią i w sposób, w jaki powinny być one traktowane – jako ludzie z medycznym problemem, potrzebujący rzetelnej pomocy.
Carlton K. Erickson, Nauka o uzależnieniach, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2011
