O wojnie i śmierci z Tomaszem Stawiszyńskim

SŁUCHAJ NA SPOTIFY:

SŁUCHAJ NA APPLE PODCASTS:

[vc_row][vc_column][vc_raw_html]JTNDaWZyYW1lJTIwYWxsb3clM0QlMjJhdXRvcGxheSUyMCUyQSUzQiUyMGVuY3J5cHRlZC1tZWRpYSUyMCUyQSUzQiUyMGZ1bGxzY3JlZW4lMjAlMkElM0IlMjBjbGlwYm9hcmQtd3JpdGUlMjIlMjBmcmFtZWJvcmRlciUzRCUyMjAlMjIlMjBoZWlnaHQlM0QlMjIxNzUlMjIlMjBzdHlsZSUzRCUyMndpZHRoJTNBMTAwJTI1JTNCbWF4LXdpZHRoJTNBNjYwcHglM0JvdmVyZmxvdyUzQWhpZGRlbiUzQmJhY2tncm91bmQlM0F0cmFuc3BhcmVudCUzQiUyMiUyMHNhbmRib3glM0QlMjJhbGxvdy1mb3JtcyUyMGFsbG93LXBvcHVwcyUyMGFsbG93LXNhbWUtb3JpZ2luJTIwYWxsb3ctc2NyaXB0cyUyMGFsbG93LXN0b3JhZ2UtYWNjZXNzLWJ5LXVzZXItYWN0aXZhdGlvbiUyMGFsbG93LXRvcC1uYXZpZ2F0aW9uLWJ5LXVzZXItYWN0aXZhdGlvbiUyMiUyMHNyYyUzRCUyMmh0dHBzJTNBJTJGJTJGZW1iZWQucG9kY2FzdHMuYXBwbGUuY29tJTJGdXMlMkZwb2RjYXN0JTJGMi1vLXdvam5pZS1pLSUyNUM1JTI1OUJtaWVyY2ktei10b21hc3plbS1zdGF3aXN6eSUyNUM1JTI1ODRza2ltJTJGaWQxNTA4NDkwMDEwJTNGaSUzRDEwMDA1NjEwMDY4MDElMjIlM0UlM0MlMkZpZnJhbWUlM0U=[/vc_raw_html][/vc_column][/vc_row]

„Czy będziemy rozmawiali o wojnie?” – zapytał Tomasz dzień przed nagraniem. Samo to pytanie oczywiście świadczyło o trudności w ominięciu tej tematyki w momencie, gdy dramat jest tak niedaleko nas samych – w Ukrainie.

Podcast zaczyna się zatem od rozważań o wojnie. Jak o niej mówić? Kto ma prawo ją komentować? Część rozmowy stanowi komentarz do niedawno opublikowanego tekstu Dariusza Gzyry Poza logikę wojny, a więc musi paść pytanie o możliwość walki w trybie troski i zdolność oparcia się logice wojny, z jej podnieceniem militariami i nawykiem dehumanizacji wrogów. Młotek z napisem „symetryzm” również się pojawia, a jakże.

Druga część rozmowy nie jest ani odrobinę lżejsza – dotyczy problemu śmierci i reakcji na nią: strachu, żałoby, niezgody, i bezradności oczywiście. O śmierci zresztą wiele można przeczytać w ostatniej książce Tomasza Stawiszyńskiego Ucieczka od bezradności (Wydawnictwo Znak, 2021). Jesteśmy śmiercią, która pragnie żyć, pośród śmierci, które pragną żyć – pomimo podobnych mrocznych stwierdzeń, które padają w trakcie rozmowy, jest w niej również trochę śmiechu. I całkiem sporo niemal intymnych, a na pewno prywatnych, szczegółów.

Ważne nieważne

Autorski podcast Dariusza Gzyry, autora książki Dziękuję za świńskie oczy. Jak krzywdzimy zwierzęta (Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2018), to rozsądny i radykalny głos o naszych relacjach z innymi zwierzętami i międzygatunkowym wymiarze polityki. Rozmowy z ludźmi kultury, nauki, polityki i aktywizmu. Często nieoczywiste, niestandardowe i pogłębiające tematykę. Stałe źródło informacji o nowych publikacjach, przedsięwzięciach kulturalnych i przeróżnych przejawach aktywności społecznej na rzecz zwierząt. Czasem na górnej nucie, bo przecież mowa jest o kwestiach życia i śmierci. Czasem z humorem, żeby nie dać się przytłoczyć i nie przytłaczać innych. Wtręty biograficzne gwarantowane.