
Wygląda na to, że klasa robotnicza po prostu nie może wygrać. Jeśli studiuje i wyrywa się z biedy, jest oportunistyczna. Jeśli zostaje przy swoim, jest prostacka i nie ma pojęcia o kulturze. Agata Pyzik odpowiada Jakubowi Majmurkowi.
Cała ta opowieść o skrajnej samotności ukazana została we wprawiającej zachwyt formie. Nie ma tu żadnego nieprzemyślanego ruchu kamery, żadnego przypadkowo skomponowanego kadru. A jednak coś w tym filmie nie gra. O Wstydzie Steve’a McQueena pisze Jakub Majmurek.
Żydów przerobiliśmy, pedałów przerobiliśmy, bezrobocie również. A jakoś nie możemy w teatrze zająć się tym, co dotyczy nas wszystkich, czyli prawem do mieszkania. Z Michałem Kmiecikiem, reżyserem spektaklu Kto zabił Alonę Iwanowną? rozmawia Joanna Erbel.
– Jak to było ten pierwszy raz, na estradzie?
W recenzjach Sponsoringu Małgorzaty Szumowskiej czytamy, że filmowi udało się naruszyć społeczne tabu. Czy na pewno chodzi o tabu seksualności? O filmie pisze Agnieszka Wiśniewska.
Przybywamy do Berlina, by się uczyć i proponować rozwiązania. Tekst Katarzyny Fidos i Igora Stokfiszewskiego, towarzyszący inauguracji działań Krytyki Politycznej w Berlinie w ramach 7. Berlin Biennale.
Unity and consolidation of different leftist initiatives are crucially important worldwide as a chance to create true political globalization. Vasyl Cherepanyn appeals for a New International.
W przeciwieństwie do niektórych pieśni rewolucyjnych zanucić ją łatwiej niż nowy hit Rihanny. Dlatego często, szczególnie w obcym języku, Bella ciao traci swój poważny wydźwięk. Kolejny tekst Filipa Lecha i Jacka Plewickiego z „Glissanda” w cyklu o piosenkach i pieśniach rewolucyjnych i wolnościowych.
Pokazywana w Zachęcie wystawa Goshki Macugi „Bez tytułu” miała sproblematyzować kwestię cenzury w polskiej sztuce współczesnej. Czy to się udało? Recenzja Jakuba Majmurka.
Czy tak wyglądają konsultacje po polsku? Przemówienie, występ artystyczny i zapraszamy do bufetu.