Kino zaangażowane to takie, które interesuje się Innym. Takie, które walczy o sprawiedliwość społeczną. Ruch Oburzonych występuje dziś przeciw niesprawiedliwości. Ja, jako filmowiec staram się włączyć w tę walkę. Z Tonym Gatlifem rozmawia Jakub Majmurek.
Jeden z najwybitniejszych amerykańskich dramaturgów, laureat nagrody Pulitzera za Anioły w Ameryce, porównuje Obamę do Roosevelta, za światowy kryzys wini Ronalda Reagana, a także zdradza, jakiego polskiego twórcę teatralnego ceni najbardziej. Z Tonym Kushnerem rozmawia Michał Hernes.
„»Szczyt Nowego Świata« (…) utopijna konferencja organizacji, które inaczej nigdy by się nie spotkały, była możliwa tylko w przestrzeni Biennale. Bo tylko w sztuce można dzisiaj formułować myśli i opinie, które strach wypowiedzieć głośno. Hasło tegorocznego Biennale: »Zapomnij o lęku«, nigdy nie było tak ważne jak w tym projekcie” – pisze Roman Pawłowski w „Gazecie Wyborczej” z 16 maja 2012 r.
Paul Mason odwiedza miejsca buntu w różnych miejsca świata i stara się odpowiedzieć na pytanie: dlaczego to wszystko dzieje się akurat tu i teraz? Książkę Why It’s Kicking Off Everywhere. The New Global Revolutions recenzuje Barbara Szelewa.
Tegoroczny festiwal w Gdyni nie przyniósł żadnego odkrycia na miarę zeszłorocznej „Róży”. Pokazywane na nim filmy świadczą jednak o tym, że polskie kino mówiąc o historii szuka bolesnych tematów i odpowiadających im nowych form.
Czy można opowiedzieć o kazirodczej relacji brata i siostry i zanudzić widzów? Filipowi Marczewskiemu w „Bez wstydu” niestety to się udało.
Wallraff nie odkrywa Ameryki, po prostu pokazuje, jak ona wygląda. Tyle że w Niemczech wzbudza to ogólnonarodową debatę. W Polsce wyzysk jest normą i
mało kogo obchodzi. Równie dobrze można by napisać o tym, że deszcz
pada. Z nowego wspaniałego świata recenzuje Jaś Kapela.
Krytyka Polityczna zaprasza na akcję 7. Berlin Biennale. Inscenizacja ma na celu włączenie się w aktualną historyczno-polityczną debatę na temat historii dwudziestego wieku. Niedziela 13 maja 2012, godz.14.00, park przy CSW Zamek Ujazdowski, ul. Jazdów 2, Warszawa
Idea Siódmego Berlin Biennale jest
prosta i można ją streścić w jednym zdaniu: pokazujemy sztukę,
która faktycznie działa, odciska się na rzeczywistości, jest
przestrzenią w której działa polityka. Tekst Artura Żmijewskiego – kuratora BB7.
