O pewne rzeczy, które z perspektywy Warszawy wydają się oczywiste, trzeba tak naprawdę wciąż walczyć.

O pewne rzeczy, które z perspektywy Warszawy wydają się oczywiste, trzeba tak naprawdę wciąż walczyć.
W kinie 2012 roku sen i fantazja nie były ucieczką od rzeczywistości – ale najlepszym sposobem na zmierzenie się z nią. Podsumowanie Jakuba Majmurka.
List najlepszych albumów 2012 już jest pełno. Zamiast listy najlepszych – trendy 2012 roku w muzyce tanecznej zbiera Jakub Bożek.
Geremek słuchał Mozarta, Kuroń – Brassensa i Okudżawy. Czy gdyby polscy opozycjoniści słuchali więcej Zappy, żylibyśmy w innej Polsce?
Kiedy inni podsumowują rok 2012 – Roman Pawłowski idzie dalej i podsumowuje już 2016.
Co nam mówi o pisarzu etykietka „pisarz reżimowy”? Czy pomaga w jakimkolwiek stopniu w ocenie i odczytaniu jego dzieł?
Ta książka nie mogła się ukazać w czasach PRL. Także dziś wymyka się oficjalnym historycznym narracjom.
Polskie kino w 2012 roku rozliczało się przede wszystkim z historią i relacjami synowsko-ojcowskimi. Czego zabrakło?
Wciąż otacza nas opowieść o szczęściu kobiety udomowionej, o nieważności wszystkiego, co wykracza poza prywatność – pisze Agnieszka Graff we wstępie do „Mistyki kobiecości” Betty Friedan.
O tajemniczej warszawskiej kolekcji sztuki opowiada Bogna Świątkowska, szefowa Fundacji Bęc Zmiana i przewodnicząca warszawskiej Społecznej Rady Kultury.
Czy w święta jesteśmy skazani na „Last Christmas” i plastikowe kolędy z Wyborczej? Na szczęście nie! Sprawdźcie moc świątecznej ściany dźwięku.
Fragment książki „Stanęła naga” Władysława Broniewskiego, która w opracowaniu dr Wioletty Bojdy ukaże się niedługo nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej.