Z sondażu Eurobarometru, którego wyniki opublikowano kilka dni temu, wynika, że oto pierwszy raz ponad 50 proc. obywateli Unii Europejskiej uważa, że członkostwo w niej jest „czymś dobrym”. I to mimo kryzysu! A może właśnie dzięki kryzysowi? Barbara Szelewa recenzuje książkę The End of the West. The Once and Future Europe.
Od dzieciństwa Limonow chciał tak naprawdę tylko jednego: być bohaterem narodowym.
Według amerykańskich badań ponad połowa czytelników książek dla młodzieży to dorośli. Trend w pewnym stopniu wiąże się z popularnością trylogii Igrzyska śmierci, ale zjawisko jest znacznie szersze.
W naprawdę niezłym serialu HBO Newsroom postępowa elita ściera się z tą mniej postępową. Chce "zrobić coś dobrego" – i to jej w zupełności wystarczy do szczęścia. Recenzja Michała Sutowskiego.
Tylko 30 proc. brytyjskich dzieci czyta w wolnym czasie, a niemal 17
proc. uznaje czytanie za coś wstydliwego. Ponad jedna czwarta uczniów czyta tylko wtedy kiedy musi – alarmuje brytyjski Narodowy
Fundusz Czytelnictwa.
Młode polskie kino powiela wszystkie bolączki „starszego” – ucieka od polityki, problemów społecznych, ma problem z myśleniem formą.
„Klucze”, „punkty”, „matura”, „oceny” to narzędzia mordu na książkach. To one sprawiają, że w szkole się czytać nie opłaca. Jak nie przeczytasz, wypadniesz lepiej. Czytanie szkodzi. Tekst Marty Konarzewskiej.
Chodzi mi o przenikanie do życia społecznego banału. Z francuską pisarką Leslie Kaplan rozmawia Paweł Mościcki.
Cornelius Cardew zatytułował swój atak na Johna Cage’a Ghost or Monster. Przywołując dzisiaj polemikę Cardew, trzeba pamiętać, że jest to raczej rozprawa z własną przeszłością niż realny polityczny projekt. Druga część tekstu Antoniego Michnika.
Zaproponowany przez kuratora temat 13. Biennale Architektury w Wenecji – utopijne spotkanie architektów i użytkowników architektury – pokazał dylematy tej profesji, która zmaga się zarówno z efektami kryzysu gospodarczego, jak i z kultem architektów-gwiazd. Relacja Łukasza Pancewicza.
Tegoroczna inauguracja sezonu artystycznego w rodzimych teatrach, filharmoniach czy operach jest wyjątkowa. Jej rozpoczęcie z dniem 1 września nie wynika bowiem z obyczaju, lecz z ustawy. Czy da się zadekretować w ten sposób nowy ład w kulturze? Tekst Igora Stokfiszewskiego.
Przeciętnie na 100 dziewczynek rodzi się 105 chłopców. Jednak w niektórych krajach, zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, ale i np. w Albanii, rodzi się czasem ponad 120, a nawet 150 i więcej chłopców na każde 100 dziewczynek. Dlaczego rodzice wolą mieć chłopców? Barbara Szelewa recenzuje książkę roku 2011 zdaniem "Wall Street Journal".
