Kino było dla niego narzędziem zmiany. Film miał być formą aktywizmu, sposobem na nieustanne podważanie status quo. Twórczość zmarłego niedawno Nagisy Oshimy przybliża Jagoda Murczyńska.
Ewenkowie a sprawa polska
„Gugarę” łatwo przeoczyć, choć Dybczak pokazuje sprawy ważniejsze i bardziej skomplikowane niż Kapuściński, Stasiuk i Hugo-Bader razem wzięci.
Bożek: Muzyka jest bronią przyszłości
Dziś wizja przyszłości to raczej 30 lat z kredytem niż latające samochody czy błyszczące roboty. O retrofuturyzmie w muzyce pisze Kuba Bożek.
Hobbit, czyli historyjka dla dzieci
Do czego potrzebne są nam aż trzy części „Hobbita”? I czy każda z nich będzie trwać trzy godziny?
„Przeciwdziałajmy wielkiej katastrofie kulturalnej”
List otwarty do ministra kultury Bogdana Zdrojewskiego, który podpisali m.in. Zygmunt Bauman, Olga Tokarczuk i Beata Stasińska.
Libera: Fonoturystyka
Wśród dziesięciu funkcji fonografu, które wymienił ponad sto lat temu jego wynalazca, Thomas Edison, na pierwszym miejscu znalazło się pisanie listów (nagrywanie muzyki dopiero na czwartym!).
„Holy Motors”: instrukcja obsługi
Zamiast standardowej recenzji. Można czytać od początku do końca lub odwrotnie. W całości lub wybrane epizody. Uwaga: dopiero po obejrzeniu filmu!
Dwie fantazje styczniowe
W 150 rocznicę powstania styczniowego dyskusje wokół niego są dość przewidywalne. Może warto zatem sięgnąć do historii alternatywnych, żeby zobaczyć ograniczenia naszych debat?
Siłaczki z dzielnic nędzy
„Siła kobiet” to hołd złożony bohaterkom codziennej walki. Nie z mafiami i kartelami, ale o coś: o rodziny, o dzieci, o zdobycie pieniędzy na jedzenie.
Jak działa muzyka?
Nawet jeśli nie do końca dowiecie się, jak działa muzyka, to zawsze będziecie mogli zabłysnąć w towarzystwie ciekawą historią. O książce Davida Byrne’a „How Music Works” pisze Kuba Bożek.
Dunin: PreLubiewo
Literatura, która nie kojarzy nam się z politycznością, to po prostu taka, której założenia ideowe są dla nas przezroczyste, literatura zgody na zastany świat.
Fantomowe przedwiośnie
Antysemityzm „Przedwiośnia” stał się niewybaczalny. Zapewne już niedługo tak samo niewybaczalna stanie się jego mizoginia. Czy w zamian przestanie razić wykorzystany w powieści język sprawiedliwości społecznej?
