Dyskusja o twórczości Artura Żmijewskiego i pokaz jego filmów "Polak w szafie" i "Oni". Goście: Wiesław Smużny (UMK), Agnieszka Wiśniewska (KP). Prowadzenie: Monika Szlosek (KP).
Dyskusja o twórczości Artura Żmijewskiego i pokaz jego filmów Polak w szafie i Oni.
Goście:
– Wiesław Smużny (UMK),
– Kafka Jaworska (CSW),
– Agnieszka Wiśniewska (Krytyka Polityczna)
Prowadzenie: Monika Szlosek (Krytyka Polityczna)
26 kwietnia, czwartek, godz. 19.00, Kino Centrum CSW Znaki Czasu, ul. Wały gen. Sikorskiego 13
Pretekstem do dyskusji o twórczości Artura Żmijewskiego jest ukazanie się książki Żmijewski. Przewodnik Krytyki Politycznej.
O KSIĄŻCE
Sztuka Artura Żmijewskiego wydaje się bezwstydna: nagie ciała, gra w berka w Auschwitz, wystawienie mszy w teatrze. A tak naprawdę bardzo wiele w niej wstydu. Naszego własnego. Przed patrzeniem na kalectwo, słuchaniem chóru głuchoniemych. Przed udziałem i zaangażowaniem. „Demonstrować? Przecież to obciach” – myślimy. Artysta konfrontuje nas z tym obciachem, ze społecznym i psychicznym oporem. Z silną pokusą cynizmu.
Żmijewski to jeden z najbardziej kontrowersyjnych współczesnych twórców, wywołujący gorące dyskusje. Pole sztuki okazało się dla niego za ciasne, dlatego czerpie z polityki, dyskursu naukowego i doświadczenia ruchów społecznych. Eksperymentuje — z publicznością i z innymi twórcami.
Przewodnik Krytyki Politycznej pokazuję drogę artystyczną Artura Żmijewskiego – od sztuki krytycznej, przez głośny manifest Stosowane sztuki społeczne, aż po rolę kuratora Biennale w Berlinie.
Artur Żmijewski – artysta i filmowiec związany z Fundacją Galerii Foksal. Redaktor artystyczny „Krytyki Politycznej”. Kurator 7. Biennale Sztuki Współczesnej w Berlinie.
O FILMACH
Polak w szafie
Zapis warsztatów z przepracowania traumy. Grupa studentów i doktorantów antropologii prowadzi w okolicy Sandomierza badania terenowe nad tamtejszym antysemityzmem i obrazami z katedry w Sandomierzu, na których widnieją antysemickie treści. Młodzi badacze przerabiają, a w końcu niszczą obraz przedstawiający mord rytualny dokonywany przez Żydów.
Oni
Film ujawnia moment rodzenia sie i działania języków nienawiści. Jego autor w swoim manifeście „stosowane sztuki społeczne” (2007) pisze, ze sztuka powinna mieć społeczne oddziaływanie, a jej celem nie jest tylko zdobycie swojej własnej autonomii, ale tez rzeczywisty skutek i zaistnienie artystów w sferze publicznych debat i dyskusji społeczno-politycznych. Metoda pracy zastosowana w warsztatach odnosi sie do zadania z pracowni Grzegorza Kowalskiego na warszawskiej Akademii sztuk Pięknych, nazywanego „obszarem wspólnym, obszarem własnym”, którego założeniem jest porozumiewanie sie bez użycia slow, rezygnacja z hierarchii profesor-studenci i artystyczna wolność.
