Drą mity na Strzępki. A czasem drą się na siebie. Najbardziej rewolucyjna para naszego teatru, reżyserka Monika Strzępka i dramaturg Paweł Demirski, w spotkaniu z najbardziej rewolucyjnym krytykiem Igorem Stokfiszewskim.
26 lutego, niedziela, g. 16.00
Świetlica Krytyki Politycznej w Łodzi, ul. Piotrkowska 101 (lewa oficyna, I piętro). Wstęp wolny.
Drą mity na Strzępki. A czasem drą się na siebie. Najbardziej rewolucyjna para naszego teatru, reżyserka Monika Strzępka i dramaturg Paweł Demirski, w spotkaniu z najbardziej rewolucyjnym krytykiem Igorem Stokfiszewskim. Będą mówić o naszym społeczeństwie, jego ideologiach i ich rozbijaniu. Ta rozmowa może być równie ostra jak ich przedstawienia.
26 lutego, niedziela, g. 16.00, Świetlica Krytyki Politycznej w Łodzi, ul. Piotrkowska 101 (lewa oficyna, I piętro). Wstęp wolny
Tego samego dnia, o g. 19.00 Wytwórnia wystawi Tęczową Trybunę 2012. Spektakl jest częścią Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych.
Paweł Demirski (1979)–dramaturg, członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor m.in. Kiedy przyjdą podpalić dom, to się nie zdziw, From Poland with Love, Padnij i Wałęsa. Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna, Dziady. Ekshumacja, Był sobie Polak, Polak, Polak i diabeł, Śmierć podatnika. W latach 2003–2006 kierownik literacki Teatru Wybrzeże. W 2003 roku był stypendystą Royal Court Theatre w Londynie. Wraz z Moniką Strzępką nagrodzony Paszportem Polityki w kategorii Teatr za rok 2010. Ich spektakl Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej zdobył Grand Prix międzynarodowego festiwalu teatralnego Boska Komedia.
Monika Strzępka (1976) – reżyserka teatralna. Jej specjalnością jest teatr krytyczny, często opowiadający o ekonomicznych, historycznych i mentalnych uwarunkowaniach polskich konfliktów. Reżyserowała w Czeskim Cieszynie, Bydgoszczy, Gdańsku, Jeleniej Górze. Wspólnie z Pawłem Demirskim pracuje w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu („Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty”, „Był sobie Polak Polak Polak i diabeł”, „Niech żyje wojna”, „Był sobie Andrzej Andrzej Andrzej i Andrzej”) i w Teatrze Polskim we Wrocławiu („Dziady. Ekshumacja” i „Śmierć podatnika”).
