Zajęcia prowadzi Igor Stokfiszewski. Seminaria odbywają się w ramach cyklu Uniwersytet Krytyczny.
Będziemy kontynuować poszukiwanie odpowiedzi na pytania czy sztuka powinna i czy może wpływać na rzeczywistość społeczną oraz w jaki sposób.
16 stycznia, czwartek, godz. 18.00 na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu, ul. Nowy Świat 28-30, nowy budynek, segment D.
Seminarium Sztuka jako narzędzie zmiany rzeczywistości, stanowić będzie próbę przekazania doświadczeń oraz przyczynek do rozwijania refleksji z zakresu politycznych strategii oddziaływania na rzeczywistość z użyciem instrumentów wywodzących się z dziedziny sztuki, które ukształtowały się w minionych latach, a których rozwojowi szczególnego impulsu nadało 7. Berlin Biennale (2012) przygotowane pod opieką kuratorską Artura Żmijewskiego we współpracy z Joanną Warszą i petersburską grupą Voina, nakierowane na uprawianie polityki – to jest na skuteczne, długotrwałe, ukierunkowane i podlegające kontroli transformowanie konkretnych obszarów rzeczywistości – za pomocą narzędzi artystycznych. Prowadzącym spotkania będzie jeden z członków zespołu Biennale – Igor Stokfiszewski.
Materiały, służące za punkt wyjścia do realizacji powyższych zamierzeń dotyczyć będą artystów takich jak (w porządku alfabetycznym) Paweł Althamer, Yael Bartana, Khaled Jarrar, Renzo Martens, Marina Napruszkina, Nada Prlia, Jonas Staal, Santiago Sierra, Łukasz Surowiec, Joanna Rajkowska, Artur Żmijewski i in., a także szeregu kolektywnych i/lub anonimowych działań polityczno-artystycznych, dotykać będą zagadnień związanych z miejscem instytucji kultury (galerii, muzeów, teatrów etc.) na mapie politycznego oddziaływania na rzeczywistość, akcji z zakresu kultury czynnej uprawianej przez nie-zawodowych twórców oraz objawów aktywności w dziedzinie polityki, posiłkujących się narzędziami sztuki.
O prowadzącym:
Igor Stokfiszewski – krytyk literacki, dramaturg, publicysta i członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor książki Zwrot polityczny (2009). Współredaktor tomów Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych” (2002), Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy – ślady „nieistniejącego języka” (2008) oraz Jerzy Grotowski – Teksty zebrane (2012). Współpracował przy spektaklach w reżyserii Wojtka Klemma i Agnieszki Olsten (realizowanych m.in. w Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i Teatrze Studio w Warszawie), działaniach artystyczno-społecznych prowadzonych przez Bartosza Szydłowskiego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie/Nowej Hucie oraz interwencjach miejskich rozwijanych pod opieką kuratorską Loli Arias (grupa Postnuclear) i Stefana Kaegi (kolektyw Rimini Protokoll). Współpracował z Arturem Żmijewskim przy inscenizacji Mszy (Teatr Dramatyczny w Warszawie). Jako badacz zajmował się wspólnotowymi aspektami aktualnych działań prowadzonych w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards we włoskiej Pontederze. Był członkiem zespołu 7. Berlin Biennale (2012). Jest wykładowcą Instytutu Studiów Zaawansowanych w Warszawie.
—
Uniwersytet Krytyczny w Kaliszu działa pod patronatem Instytutu Studiów Zaawansowanych, we współpracy z Wydziałem Pedagogiczno-Artystycznym UAM w Kaliszu.
