W wigilię Dnia Kobiet i koszalińskiej Manify porozmawiamy o tym, czy feminizm jest nam jeszcze do czegoś potrzebny.
7 marca, piątek, godz. 17.00, restauracja Park Caffe przy ul. Asnyka, Koszalin
Czym jest feminizm? Funkcjonuje wiele jego opisów. Wszystkie jednakże niesprawiedliwą nierównowagę między tym, jak traktowane są kobiety, a jak mężczyźni. Feminizm podkreśla, że pozycja kobiet – jak i mężczyzn – jest uwarunkowana społecznie, podlega więc zmianom. Koniecznym jest zaznaczenie, że feminizm to różnorodne koncepcje i ruchy społeczne feministek. Od liberalnego, po radykalny czy feminizm siły oraz feminizm kulturowy lub socjalistyczny.
Istotnym jest przywołanie słów Millicent Fawcett: „Celem innych ruchów wolnościowych było podniesienie statusu stosunkowo niewielkiej grupy lub klasy, natomiast celem ruchu kobiet jest zmiana położenia całej płci – połowy ludzkości – doprowadzenie jej do wolności i wartości kobiecości. Ma on wpływ na więcej osób niż wszelkie inne wcześniejsze ruchy reformatorskie, ponieważ obejmuje cały świat. Sięga głębiej, ponieważ wchodzi do domów i zmienia charaktery”.
W rozmowie udział wezmą:
– Dorota Chałat, prezeska Koszalińskiego Stowarzyszenia Aktywności Lokalnej ERA KOBIET
– Katarzyna Czarkowska z Koszalińskiego Stowarzyszenia Aktywności Lokalnej ERA KOBIET
– Katarzyna Odrowska, wiceprezeska Stowarzyszenia Aktywne Pomorze
– Anna Popławska z Radia Koszalin
Spotkanie moderować będą: Magdalena Młynarczyk i Agata Piotrowska z Klubu Krytyki Politycznej w Koszalinie).
………………………………………………………………………………
Dzieje ruchu feministycznego w Polsce sięgają wieku XIX, kiedy to pojawiły się po raz pierwszy postulaty dotyczące kształcenia kobiet za sprawą Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Rozważano je kolejno na łamach czasopism „Przegląd Naukowy” i „Niwa”. Autorem pierwszej publikacji książkowej domagającej się zrównania praw kobiet i mężczyzn był Edward Prądzyński, który wyraził swe poglądy w dziele O prawach kobiet wydanym w 1873 roku. Kwestia emancypacji kobiet była szczególnie ważna w pozytywistycznym nurcie pisarstwa Elizy Orzeszkowej. Do jej twórczości nawiązano w 1907 roku organizując w Warszawie walny zjazd – Kongres Kobiet, na którym swe postulaty całkowitego i natychmiastowego zrównania obu płci przedstawiła najmłodsza wówczas uczestniczka Zofia Nałkowska, żądając dla kobiet prawa do samorealizacji w każdej dziedzinie życia. Ruch feministyczny w Polsce przeszedł jeszcze wiele przeobrażeń, ale hasło Zofii Nałkowskiej „chcemy całego życia” pozostało aktualne. Do idei powszechnego kobiecego zgromadzenia odniosły się organizatorki I Kongresu Kobiet powołanego w czerwcu 2009 roku, jako ruchu, aktywizującego kobiety w Polsce. Chciały w ten sposób podkreślić ogromny udział kobiet w przemianach społeczno-gospodarczych, zwrócić uwagę na ich rolę w budowaniu nowoczesnej Polski oraz zdiagnozować ich obecną sytuację, jak również nakreślić kierunki zmian społecznych. Kobiety mają bowiem w Polsce równe z mężczyznami prawa, teoretycznie – bo nigdy nie miały równych szans i możliwości. Choć zwykle są lepiej wykształcone, to nadal nie mają równego dostępu do rynku pracy, kariery, władzy. Są często ofiarami dyskryminacji, biedy, przemocy, handlu.
[tekst: Magdalena Młynarczyk]
