Dyskusyjny Klub Filmowy w ramach Uniwersytetu Krytycznego.
Uniwersytet Krytyczny | DKF: Czym się żywi kino grozy? | Instynkty: Kalevet / Rabies / Wścieklizna (2010, Izrael, reż. Aharon Keshales, Navot Papushado)
Prowadzenie: Klaudia Rachubińska, Antoni Michnik
22 maja, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa
Obiegowa opinia o kinie grozy głosi, że przeraża nas w nim najbardziej to, czego nie rozumiemy. Tajemnica lub irracjonalność potrafią zastąpić najwymyślniejsze potwory oraz najbardziej wyrafinowanych psychopatów. Tak straszył Hitchcock w „Ptakach” i „Psychozie”, tak dzisiaj w swoich najlepszych filmach straszy Guillermo del Toro.
Twórcy „Kalevet” również uczynili z tego jeden ze swoich znaków rozpoznawczych. Pierwszy izraelski film grozy nieustannie podważa gatunkowe ramy i nie pozwala określić, co jest jego tematem. Operując fabularnymi kliszami, wytwarza w widzu oczekiwania, które potem wywraca do góry nogami – lub pozostawia w zawieszeniu. Jego przewrotność nie ogranicza się do schematów czysto filmowych, ale narusza też utarte myślenie o przyczynach i skutkach oraz działaniach i ich konsekwencjach. Losy grupy ludzi przecinają się w jednym miejscu, ale logika tego, co im się przydarza, pozostaje przed nami zakryta.
Każdy musi sam rozstrzygnąć, o czym właściwie jest ten film – po projekcji spróbujemy się nad tym wspólnie zastanowić.
Film wyświetlany będzie w języku oryginału z angielskimi napisami.
_________
Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków.
Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus.
Antoni Michnik – historyk kultury, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, student Kolegium MISH UW. Członek-założyciel Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Publikował między innymi w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach”, „Glissandzie”. Zajmuje się przede wszystkim kręgiem kultury niemieckiej oraz związkami muzyki z wizualnością (muzyką popularną, awangardami, kinem).
________
Kolejne spotkania cyklu:
5.06 Media: Behind the Mask: The Rise of Leslie Vernon (2006, USA, reż. Scott Glosserman)
12.06 Widz: Udręka (Angustia, 1987, Hiszpania, reż. Bigas Luna)
26.06 Związki: Odishon (1999, Japonia, Korea Południowa, reż. Takeshi Miike)
________
Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2014-2016” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.
