Miasto

„Cud w Mediolanie” w kinach od 7 marca

Nakręcony w 1951 roku film zrealizowany przez duet Vittorio de Sica – Cesare Zavattini został nagrodzony Złotą Palmą.

Cud w Mediolanie zrealizowany trzy lata po Złodziejach rowerów przez duet Vittorio de Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co Noce Cabirii dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w Złodziejach rowerów de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w Cudzie w Mediolanie wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Od 7 marca w kinach studyjnych.

reżyseria: Vittorio de Sica
scenariusz: Cesare Zavattini, Suso Cecchi D’Amico, Vittorio De Sica, Mario Chiari, Adolfo Franci,
zdjęcia: Gianni Di Venanzo
obsada: Giuseppe Berardi, Gianni Branduani, Enzo Furlai, Jerome Johnson, Renato Navarrini, Egisto Olivieri, Luigi Ponzoni, Piero Salonne, Jubal Schembri, Walter Scherer,
rok produkcji: 1951

Krytyka Polityczna jest patronką medialna filmu.

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij