W „Długu” Klata porzuca swoje dotychczasowe obsesje – przede wszystkim rezygnuje z narracji o Polsce, Polakach, Polkach i polskości. Z jakim skutkiem?
Tło białego tła [„Nic” Garbaczewskiego]
Zazwyczaj bawi mnie zadawane z oburzeniem pytanie: „czy to jeszcze jest teatr?”. Tym razem życzyłbym sobie, żeby przed premierą zadał je sobie sam reżyser.
Dlaczego nam to zrobicie?
Kiedy ku zdziwieniu medialnego mainstreamu Donald Trump wygrał wybory prezydenckie, oczy wielu rozczarowanych obserwatorów zwróciły się ku archetypicznemu źródłu wszelkiego skrajnie prawicowego zła – amerykańskiemu Południu.
21 gorących nazwisk polskiego teatru (albo coś koło tego)
Nie wiem, jak wytrzymałbym lipiec i sierpień bez myśli o tych spektaklach (i „Gry o tron”). Teatralne podpowiedzi i zapowiedzi Krzysztofa Jurusia.
UK: Gdyby (przedterminowe) wybory miały coś zmienić, to by ich nie było
Miło wyobrażać sobie problemy, z jakimi mierzyłaby się centrolewicowa koalicja, ale to myślenie życzeniowe.
Teatr, który nie strąca
Krzysztof Juruś ma jakieś dziwne szczęście do prawackich rozrób w teatrze.
Jak zrobić musical o głodzie na świecie [rozmowa]
Rozmowa z Janem Czaplińskim i Anetą Groszyńską, twórcami spektakli „Zapolska Superstar” i „Głód”.
Teatr bezkrytyczny czy bezradny?
Świata nie zmienimy, ale zawsze miło pośpiewać sobie z przyjaciółmi.
Borczuch Superstar
Jury festiwalu ewidentnie starało się wypracować zadowalający (prawie) wszystkich kompromis.
Pełnia teatru w twoich oczach, siostro
Ktoś mi powiedział, że nie mógłbym być jurorem na festiwalu, bo zawsze wygrywałby Garbaczewski.
Co zostało z Lata Miłosci?
Wygląda na to, że najtrwalszym skutkiem Lata Miłości i Woodstocku stał się… sprzeciw wobec Lata Miłości i Woodstocku.
Burżua, żenua
Do przyszłej soboty Kraków oddycha nieco świeższym powietrzem, przywiezionym wraz ze spektaklami z całej Polski (a nawet z zagranicy).