Może poprzestałabym na zwierzeniu się z przyjemności, jaką sprawiła mi ta książka, gdyby nie „prawie” w tytule. Czego zatem w niej nie ma? Kinga Dunin czyta „Dzieła (prawie) wszystkie” Andrzeja Bursy.
Kinga Dunin czyta
Lewica
Stracić cnotę z Biedroniem
Wydaje się, że i dla lewicy, i dla centrum Robert Biedroń stanowi pewien problem.
Kinga Dunin czyta
Od Whitmana do Mroza
Mało kto nie słyszał o Remigiuszu Mrozie, ale co to za znajomość – ze słyszenia. Postanowiłam coś przeczytać, bo przecież rynek nie może się mylić. W żadnej sprawie.
Jedzenie
Pierdolenie o glutenie i nadzieja dla mięsożerców
Im ważniejsze jest jedzenie, tym więcej w nim moralności. Skoro już prawie wszystko inne jest dozwolone, to gdzieś musimy przenieść naszą potrzebę ustalania drobiazgowych norm.
Kinga Dunin czyta
Daleko od Podlasia
PIS czy nie-PIS – żyjemy w bardzo luksusowym miejscu na Ziemi.
Kinga Dunin czyta
Gombrowicz był idiotą
Lekturę tej biograficznej książki wciąż odkładałam na później, mimo licznych zachęt. Gombrowicz wielkim pisarzem był i zachwyca, bo jakże by mógł nie zachwycać, ale ile jeszcze można?
Kinga Dunin czyta
Czy Piastowie kochali dzieci?
Pewno kochali, tylko nieco inaczej. Młodziutkie córki wydawali za mąż, żeby potwierdzić sojusze. Chłopcy uczyli się zabijać.
Kinga Dunin czyta
Zbrodnia i kara
Kinga Dunin czyta „Laleczki skazańców” Lindy Polman i „Pokutę” Iana McEwana.
Kinga Dunin czyta
Zachowania niepoprawne
Ekonomia behawioralna i polityczna biografia narcyza radykalisty. Kinga Dunin czyta „Zachowania niepoprawne” i „Antoni Macierewicz. Biografia nieautoryzowana”.
Kinga Dunin czyta
Na plażę
Kryminał retro, reportaż kryminalny, a może horror? Jeśli ktoś szuka czegoś „na plażę”, mamy kilka podpowiedzi.
Kinga Dunin czyta
Piąta RP
Dobra zmiana nie pozostawia obojętnymi polskich pisarzy. W najnowszych powieściach możemy znaleźć nie tylko aluzje, ale i oczywiste szpile wbijane w aktualną władzę i społeczeństwo.
Polska na mundialu
Polski narcyzm do muzeum!
Gdyby polscy piłkarze zwyciężyli albo przynajmniej dali czadu, zanim przegrają, byłby to sukces nas wszystkich, polskie zwycięstwo. A co, jeśli kończymy klęską, i to raczej kompromitującą?
