Czy można napisać poemat o reprywatyzacji i „rewitalizacji przez likwidację” tak, żeby nie był on interwencyjną publicystyką? Da się!
Kinga Dunin czyta
Kinga Dunin czyta
Przyjdzie Liga Cnoty i nas zje
Jak nie będziemy walczyły o swoje, to przyjdzie Liga Cnoty i wszystko nam zabierze, nawet słowa.
Kinga Dunin czyta
Mimo wszystko Mim
Najbardziej diaboliczną postacią jest drugi wuj – znany dziennikarz polityczny, dziwkarz, karierowicz, podsycający polityczne spory. On reprezentuje tę najgorszą Polskę.
Kinga Dunin czyta
Wolicie zginąć w Oświęcimiu czy w Hiroszimie?
„Holocaust” i „Hiroszima” – dwa słowa budzące zgrozę – mogą pasować też do krzyżówki: ludobójstwo, dziewięć liter, pierwsza H.
Kinga Dunin czyta
Powinna zostać
Czy ktoś czytał, czy nie, przeważnie wszyscy wiedzą, co to za książka, bo była to, a może wciąż jest, pozycja kultowa. Kinga Dunin czyta „Szklany klosz” Sylvii Plath.
Kinga Dunin czyta
Co się przydarzyło Panu Migdałowi?
Kinga Dunin czyta nowy kryminał Jakuba Szamałka i „Lukier”, debiut Malwiny Pająk.
Kinga Dunin czyta
Doktor Adam
Mogłoby się wydawać, że punkty widzenia lekarza i pacjenta powinny być zbieżne, tak jak ich interesy: pacjent chce się poczuć lepiej, lekarz chce mu pomóc. Nie jest to jednak cała prawda.
Kinga Dunin czyta
wiersze-nie-wiersze
Kobiecość w książce Barbary Klickiej wydaje mi się jakaś taka lepka i wilgotna. Otoczona obleśnym patriarchatem. Uległa wobec norm społecznych, choć nigdy do końca z nimi niepogodzona.To dosyć bolesna diagnoza.
Kinga Dunin czyta
Okrucieństwo, sentymentalizm, cynizm…
Świat jest zły, rządzi nim siła, trzeba po prostu zajmować się sobą. Kinga Dunin czyta „Królestwo” Szczepana Twardocha.
Podsumowania 2018
5 książek plus roku 2018. Wybór nieobiektywny
Czytelnikom życzę mnóstwa książkowych recenzji napisanych przez wielu niezgadzających się ze sobą recenzentów.
Kinga Dunin czyta
Na czym gotować?
Charakter może by Ćwierczakiewiczowej przebaczono, gdyby nie sukcesy. I gdyby była inną kobietą, wcieleniem potulnej gospodyni domowej.
Kobiety a klimat
Androcen
Kapitalizm, kapitalizm, kapitalizm – a gdzie w tym wszystkim patriarchat? Może więc lepszą nazwą niż antropocen jest androcen.
