Strona główna/Psychodeliki i narkopolityka/Pić czy nie pić?

Pić czy nie pić?

tłum. Maciej Lorenc

Najniższa cena z ostatnich 30 dni przed promocją: 64,90 zł

Typ wydania

Wyczyść

Opis

„Pić czy nie pić?” to wyjątkowa książka, napisana przez naukowca i zakorzeniona w 40-letnich badaniach medycznych oraz praktycznym doświadczeniu w leczeniu pacjentów. Profesor David Nutt przebija się przez powszechne stereotypy, aby wyjaśnić długo- i krótkoterminowe skutki picia alkoholu. Sprawia, że skomplikowana nauka staje się prosta. Zabiera czytelników w fascynującą podróż do wnętrza ciała i mózgu od pierwszego łyka. Tłumaczy, co naprawdę oznacza „odpowiedzialne picie”, w przekonujący i zrozumiały sposób opisuje, jak wpływa ono na nasze zdrowie – samopoczucie i dobrostan psychiczny, regularność snu, hormony, płodność… To wiedza niezbędna do tego, żeby podejmować racjonalne, świadome decyzje dotyczące naszej konsumpcji tej nieustająco popularnej używki.

Uwaga, po przeczytaniu tej książki, możesz już nigdy nie sięgnąć po alkohol!

Powiem z podziwem: takiego kompendium to ja jeszcze nie czytałam. A za to, jak ten brytyjski lekarz David Nutt nauczył się medycyny – i nie tylko, bo i psychologii, i filozofii, i historii – to przyznaję mu olimpijski laur. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto lubi czasem się napić.

Ewa Woydyłło Osiatyńska

Pobierz Przeczytaj

David John Nutt

brytyjski psychiatra i psychofarmakolog, profesor w Imperial College London. W swoich badaniach zajmuje się tematyką uzależnień, lęku i snu. Pracował jako doradca brytyjskich ministerstw: obrony, zdrowia oraz spraw wewnętrznych. Od 2008 roku był przewodniczącym rządowej Komisji Doradczej ds. Nadużywania Narkotyków (ACMD). W czasie piastowania tego stanowiska wielokrotnie ścierał się z członkami rządu w sprawie klasyfikacji narkotyków, w szczególności marihuany. Sprzeciwiał się przekwalifikowaniu jej z kategorii C do B twierdząc, że jest to motywowane względami politycznymi, a nie naukowymi. To, jak również opublikowane w piśmie The Lancet kontrowersyjne badanie nad szkodliwością substancji psychoaktywnych oraz felietony w prasie, w których przekonywał, że szkodliwość wielu narkotyków jest mocno wyolbrzymiana, doprowadziło w październiku 2009 roku do usunięcia go z ACMD przez ministra spraw wewnętrznych Alana Johnsona. W proteście przeciwko tej decyzji, pięciu innych naukowców zrezygnowało z pracy w Komisji.