Nowoczesność jako źródło cierpień

Siła tej opowieści bierze się z analitycznej - psychoanalitycznej wręcz- chęci zrozumienia. I dopiero pragnienie zrozumienia, które nie cofa swojego spojrzenia przed najstraszniejszymi i najbardziej tragicznymi faktami, toruje drogę empatii. Nie usprawiedliwiając zresztą; rozumieć przecież, wbrew francuskiemu przysłowiu, niekoniecznie znaczy wybaczyć.

W Polsce, gdzie na ogół osądzamy komunizm, nie siląc się na wiedzę o nim, ta książka brzmi świeżo, a dla tych, którzy zamykają kwestię komunizmu w kilku stereotypach, może być niepokojąca, a nawet skandalizująca.

Wiek dwudziesty był wiekiem konfliktów. Na tle politycznym, etnicznym, narodowościowym, pokoleniowym i wreszcie intelektualnym rozgrywały się dramaty, które na zawsze zmieniły oblicze nie tylko Europy, ale przede wszystkim los jej mieszkańców. Jaki udział w tych gwałtownych wydarzeniach przypadł radykalnym inteligentom, których losy przeplatały się z najbardziej burzliwymi epizodami XX wieku? (...) Rozwijając postawioną już wcześniej tezę, że historia komunizmu to historia pokoleniowa, Shore przedstawia sytuację ludzi, którzy uświadomili sobie, że marksizm zawiódł we wszystkich wariantach.