Krytyka Polityczna nr 9-10: Miłość do polityki

Tym razem na temat przewodni numeru wybraliśmy miłość. Poszliśmy za starym pomysłem, po raz pierwszy obecnym chyba u Rousseau. Zamiast uprawiać refleksję filozoficzno-polityczną, uogólniającą problemy kultury i społeczeństwa, postanowiliśmy zwrócić się ku intymnemu życiu jednostki – w przekonaniu, że dostrzeżemy odzwierciedlone w nim wewnętrzne sprzeczności kultury i społeczeństwa. Miłośc z tego punktu widzenia jest podwójnie interesująca. Po pierwsze, dlatego, że dominujący model relacji miłosnej zawsze był ściśle związany z typem panującej kultury i pozostałymi relacjami społecznymi. Po drugie, miłość – od dawna inspirująca filozofów polityki – dziś jest obszarem podbitym przez mechanizmy zniewolenia.

Miłość występuje dziś w dwuznacznej roli. Ciągle bowiem pozostaje tematem atrakcyjnym dla intelektualistów zaangażowanych w społeczną zmianę. Z drugiej strony, po krótkim okresie rewolty ’68 roku miłość przeszła na drugą stronę – dziś jest jednym z głównych sojuszników rynku i masowej kultury.Miłość jest więc jak zdobyty przez przeciwnika magazyn broni. Korzystał z niej Marks, korzystali i inni filozofowie rewolucji, a dziś trzeba ją odzyskać, by znów wprowadzać miłość do polityki.