Strona główna/Kultura i sztuka/Drżące ciała. Rozmowy z artystami

Drżące ciała. Rozmowy z artystami

Opis

Drżące ciała. Rozmowy z artystami to zbiór rozmów Artura Żmijewskiego z polskimi artystami nurtu krytycznego, m.in. z Pawłem Althamerem, Katarzyną Górną, Andrzejem Karasiem, Grzegorzem Kowalskim, Katarzyną Kozyrą, Zbigniewem Liberą, Jackiem Markiewiczem, Joanną Rajkowską. Rozmowy, przeprowadzone w latach 1993-2004, ukazują radykalne postawy artystyczne analizowane przez pryzmat życia codziennego i polityczno-społecznych transformacji. Stanowią istotny dokument dotyczący przemian w sztuce i obyczajowości w Polsce od lat 90. do dzisiaj. Żmijewski nie jest neutralnym rozmówcą – docieka i domaga się wyjaśnień, jak śledczy. Szuka materiału wybuchowego, dzięki któremu sztuka krytyczna jako jedyna część polskiej kultury w wolnej Polsce potrafiła stanąć do otwartej konfrontacji ze społecznymi wyobrażeniami nas samych. Książka Żmijewskiego jest godnym pożegnaniem ze sztuką krytyczną i próbą sformułowania nowego programu działań artystycznych.

Od wielu lat żadna książka poświęcona polskiej sztuce nie wzbudziła tak ożywionej dyskusji – pierwsze wydanie książki Drżące ciała wśród 10 najważniejszych wydarzeń w sztuce w roku 2007 w rankingu tygodnika „Polityka”.

Tę książkę warto czytać, jeśli ktoś chce zrozumieć, co się przez ostatnie 15 lat działo w polskiej sztuce. (...) Przeczytałam ją jednym haustem."

Dorota Jarecka

„Gazeta Wyborcza”

Sztuka krytyczna stanowiła najbardziej wyrazistą artystyczną manifestację w kraju rozkwitającego kapitalizmu i wolności. Pasjonująco opisuje ją Artur Żmijewski."

Piotr Sarzyński

„Polityka”

"Tę lekturę strawią tylko ci, którzy rozumieją sens słowa „tolerancja”. (...) Wywiady Artura Żmijewskiego z artystami nurtu krytycznego dotykają najbardziej intymnych spraw, jakby rozmówcy prześcigali się w przekraczaniu rozmaitych tabu."

Monika Małkowska

„Rzeczpospolita”

Artur Żmijewski

(1966) – rzeźbiarz, filmowiec, kurator, związany z Fundacją Galerii Foksal, redaktor artystyczny „Krytyki Politycznej”. W latach 1990-95 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczeń „Kowalni” – pracowni Grzegorza Kowalskiego, znanej z kreowania postaw transgresyjnych i badawczych. Filmem „Powtórzenie” reprezentował Polskę na 51. Biennale Sztuki Współczesnej w Wenecji. Jest laureatem prestiżowej nagrody Ordway (2010) przyznawanej wspólnie przez New Museum w Nowym Jorku oraz organizację Creative Link for the Arts; nagrody Fondazione Sandretto Re Rebaudengo Per L’Arte w 2000 oraz nagrody TVP Kultura w kategorii „Kultura Alternatywna i Sztuki Wizualne”. Do jego najgłośniejszych prac należą: Oko za oko (1998), Lekcja Śpiewu 2 (2003), KR WP (2000), Nasz Śpiewnik (2003), Polak w szafie. Jest autorem filmu Oni pokazywanego w ramach Documenta 12. w Kassel w 2007 oraz cyklów filmowych Demokracje i Praca. Autor książki Drżące ciała. Rozmowy z artystami (2007) wydanej przez Wydawnictwo Krytyki Politycznej oraz bohater książki Żmijewski. Przewodnik Krytyki Politycznej (2011). Kurator 7. Berlińskiego Biennale Sztuki Współczesnej (2012).