#architektura

Proponuję, żebyście – tak jak ja – wybrali się na nocny spacer badawczo-eksploracyjny z Architektoniczkami – kolektywem, który sprawdza, do kogo naprawdę należy przestrzeń publiczna. Od razu odpowiem: do bogatych i sprawnych facetów z dobrymi autami.

Jeśli mamy do wyboru he-future i she-future, to tylko ta druga może uratować świat. Nie dlatego, że kobiety są lepsze, lecz z uwagi na to, że za feminizmem idzie nie tylko emancypacja i wyzwolenie kobiet, ale także ekologia, prawa mniejszości seksualnych, osób starszych, dzieci, grup nieuprzywilejowanych ekonomicznie.

Solpol to dla mnie ta sama epoka co Majka Jeżowska i Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, „Chłopaki nie płaczą” i „Killer”. Rozmowa z urbanistą Kubą Snopkiem.

Bohdan Pniewski wykreował oblicze stolicy i jako architekt władzy przetrwał wszelkie burze polityczne. Jakby „dobra zmiana” miała swojego Pniewskiego, kogoś tak efektywnego w realizowaniu jej wizji, to trochę strach. Rozmowa z Grzegorzem Piątkiem.

O tym, dlaczego miejskie przestrzenie powinny być inkluzywne, rozmawiamy z architektką i urbanistką Magdaleną Milert.

Dobudówki, których pełno w Europie Wschodniej, robią wrażenie tymczasowości i całkowitego braku poszanowania dla innych. Ale budzą też podziw dla nieposkromionej myśli technologicznej.

Kiedy Europę Wschodnią dopadło rozlewanie się miast i dzika deweloperka, jej mieszkańcy znów docenili stare, dobre bloki. O swoich faworytach opowiada siedmioro dziennikarzy z regionu.

Z Grzegorzem Piątkiem, autorem książki „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944–1949”, rozmawia Michał Sutowski.

Architekci – jak inni twórcy w PRL – też walczyli o swoje dzieło. Jakub Majmurek rozmawia z Anną Cymer, autorką książki „Architektura w Polsce 1945-1989”.

Współczesne budownictwo mieszkaniowe to wariacje na temat bloku – nawet jeśli dla prestiżu określa się je mianem „apartamentowców”. Rozmowa z Beatą Chomątowską, autorką książki „Betonia. Dom dla każdego”.

Czyli krótka historia pewnego eksperymentu mieszkaniowego. Fragment książki Beaty Chomątowskiej „Betonia. Dom dla każdego”.

Podczas gdy minister kultury rzuca pomysł zburzenia Pałacu Kultury, festiwal Warszawa w Budowie przygląda się przestrzeni wokół Pałacu. Jaki powinien być przyszły plac Centralny?

Nie robimy Warszawy w Budowie, bo lubimy narzekać, ale dlatego, że nie istnieje u nas żadna edukacja w kwestii architektury.

Przeciętna estetyka czy brak ludzkiego wymiaru to tylko symptomy poważniejszej choroby.

Czy mieszkańcy nie powinni być włączeni w ustalanie ogólnych założeń estetycznych, skali i gęstości zabudowy, tego, jak ma wyglądać miasto?

O Le Corbusierze jako antymoderniście, utopiach czasów transformacji i politycznym znaczeniu warszawskiej architektury.

Chodzi też o funkcjonalność, dostępność, bezpieczeństwo.

Polskiej architekturze nie grozi nawrót postmodernistycznego dyletantyzmu, ale czy jest w stanie znaleźć formułę na odświeżenie architektury modernistycznej?

Niedawno zmarły Oscar Niemeyer był rzadkim przypadkiem architekta szczerze oddanego społecznej utopii.

Zaproponowany przez kuratora temat 13. Biennale Architektury w Wenecji – utopijne spotkanie architektów i użytkowników architektury – pokazał dylematy tej profesji, która zmaga się zarówno z efektami kryzysu gospodarczego, jak i z kultem architektów-gwiazd. Relacja Łukasza Pancewicza.

Radziecka architektura to ostatni awatar wiary w człowieka i postęp. Dziś jest kompletnie zdegradowana, ale pozostał w niej ślad tych idei. Z Nicolasem Grospierre’em, laureatem Paszportu Polityki 2011 w kategorii sztuki wizualne rozmawia Jakub Majmurek.